De cold case van Christiane Heiser - Brussel - 12-11-1992
Op 12 november 1992 besloot een klasgenoot van studente Christiane Heiser naar diens appartement te gaan om te kijken of alles wel goed ging nadat het meisje voor de derde dag op rij niet was komen opdagen op school. De studente had vier dagen daarvoor aan de vriendin laten weten zich niet lekker te voelen, maar liet sindsdien niets meer van haar horen. Eenmaal bij het appartement aangekomen werd er niet opengedaan door Christiane, en kwam er ook geen reactie vanuit de woning. De Brusselse politie werd voor de zekerheid ingeschakeld.
Samen met de conciërge van het flatgebouw en een aantal brandweerlieden forceerde de politie rond 12:45 de deur van het appartement. Bij binnenkomst werd meteen duidelijk dat er iets goed mis was. Er lag een grote hoeveelheid bloed op de vloer en de badkamerdeur zat op slot. Nadat deze deur ook werd geforceerd trof de politie Christiane in de douche aan, waar ze zonder kleren aan in een plas met bloed op de grond lag. Er zat een plastic zak over haar hoofd. Het was duidelijk dat ze op gruwelijke wijze om het leven was gebracht.
Over Christiane Heiser
Christiane werd op 3 juni 1971 geboren in Esch, en woonde in het Luxemburgse plaatsje Foetz met haar ouders en een jongere
broertje genaamd Claude. Haar familie herinnerde Christiane als een energiek kind dat veel energie had en positief in het leven stond. In haar tienerjaren ontwikkelde het meisje een voorliefde voor muziek en speelde ze graag tennis.
Toen ze 19 jaar oud was maakte Christiane een jaarlange reis naar Amerika, op een schooluitwisseling. Eenmaal terug in Luxemburg koos ze ervoor om in het najaar van 1992 economie te gaan studeren in de Belgische hoofdstad Brussel. Haar ouders waren daar vooral ook erg blij mee, omdat het niet veel had gescheeld of ze was naar Schotland verhuist om daar een studie te volgen. Brussel was een stuk dichterbij huis. Hoewel het vinden van een kamer een nogal lastige opgave bleek, lukte het uiteindelijk via de Universiteit Libre de Bruxelles. Het was een studio van ongeveer 21 vierkante meter met badkamer en keukentje, in een flatgebouw met een studentenresidentie onder de naam 'Campus Irena V', waar nog meer studenten uit Luxemburg een kamer hadden. Christiane heeft vijf weken kunnen genieten van haar studentenleven voordat ze op brute wijze werd vermoord.
Politieonderzoek
De politie sloot de plaats delict na het aantreffen van de vermoorde Christiane Heiser meteen hermetisch af en begon de woning grondig te onderzoeken op sporen. Daarbij werden DNA-sporen en vingerafdrukken veiliggesteld. Het pathologisch onderzoek wees uit dat Christiane met drieëndertig messteken om het leven was gebracht, vermoedelijk met een groot keukenmes. En hoewel ze naakt op de grond in de douche was aangetroffen werden er geen sporen gevonden die wezen naar een seksueel motief.
Tijdens het onderzoek sprak de recherche, in de hoop op waardevolle aanwijzingen, uitgebreid met alle studenten die in het gebouw woonden. De telleurstelling was groot toen bleek dat geen van de aanwezige studenten die maandag iets verdachts hadden gezien of gehoord. De overbuurjongen van de Christiane vertelde de politie dat er die avond een feest was waar de meeste studenten naar toe waren gegaan om hun studentenleven in te luiden. Christiane was één van de weinigen op haar kamer gebleven.
In het onderzoek sprak de recherche ook met familieleden, en mensen uit de directe kennissenkring van Christiane. Ook werden haar vriend en ex-vriend onderworpen aan een gesprek. Al snel bleek dat de dader niet in deze hoek gezocht moest worden.
De politie stond voor een raadsel. Was de 21-jarige tegen een inbreker aangelopen, was het een gerichte aanval op de studente, of had de dader zich vergist in de persoon en was het dus een persoonsverwisseling? De bewoonster die vijf weken vóór de moord nog in de studio van Christiane woonde bleek immers een bekende uit de drugsscene. En hoewel het niet bekend was of Christiane waardevolle spullen in haar kamer had, stond wel vast dat haar sleutels en portemonnee waren verdwenen. De politie hield alle scenario's open en hoopte antwoord te kunnen vinden op alle vragen.
Verdachte zwerver
De politie kreeg al snel een verdachte in het vizier. Het was een zwerver die zou hebben geslapen in de hal van Campus Irena V, op dezelfde etage als die van Christiane. Toen de politie hem ook nog eens betrapte met krantenknipsels over de moord werd zijn DNA afgenomen voor onderzoek. Het matchte echter niet met het erfelijk materiaal dat was gevonden op de plaats delict. De dakloze verdween daarom al snel weer uit de aandacht van de politie. Het feit dat iemand een obsessie had met een zaak maakte diegene niet meteen ook een moordenaar.
Christian Heyens
Ongeveer een jaar na het misdrijf werd studente Inge Waeterloos vermoord in een studentenhuis in de buurt van Brussel, namelijk in Leuven. De zaak leek in veel opzichten op die van Christiane. Zo was de 24-jarige Inge bijvoorbeeld ook met messteken om het leven gebracht in de douche van haar studio, waar ze nog maar één week woonde. Toch was er in elk geval één groot verschil. Want in deze zaak werd er wel een dader gearresteerd, namelijk Christian H. Hij bekende al snel de moordenaar te zijn van de Leuvense studente. Ook bekende hij vrouwelijke studenten te hebben bespied in de Leuven Campus. Politie vond bij een huis-zoeking duizenden foto's en adresgegevens van vrouwen. Christiane Heiser zat daar alleen niet tussen. Er werd ook een soort document gevonden waarin de moordenaar beschreef hoe hij op vrouwen jaagde, wat hij me ze zou doen, en hoe hij ze zou vermoorden zonder bewijs achter te laten. De modus operandi die hij in dit document beschreef kwam overeen met de moord op Christiane. Hij werd door de recherche die de zaak onderzocht onderworpen aan stevig verhoor.
De psychopathische moordenaar was echter verdachte af toen bleek dat zijn DNA niet overeen kwam met het erfelijk materiaal dat was gevonden in de studio van Christiane. Sceptici onderstrepen in een tegenargument het feit dat DNA-onderzoek pas in de kinderschoenen stond in 1992, en dat er wellicht fouten waren gemaakt op dat gebied.
Raphaël Vinck
In het jaar 2000 werd Raphaël V. gearresteerde voor de moord op een Franse studente in de stad Tournai. Omdat V. bekend had dat hij tot twee-drie maanden na de moord op Christiane in en nabij Brussel had gewoond probeerde de politie een link te leggen met dat misdrijf. Maar ook zijn DNA kwam niet overeen met het DNA dat was aangetroffen in de studio van Christiane.
Seriemoordenaars Ronald Janssen, Michel Fourniret
Deze twee criminelen die beiden meerdere moorden en verkrachtingen op hun geweten hadden, werden in de jaren na de moord op Christiane ook met haar zaak in verband gebracht. Echter sprak net als bij de andere verdachten o.a. het DNA in hun voordeel, dat in beide gevallen geen match was.
Informatie en tips
Het is dus nog altijd onduidelijk wie de gruwelijke moord op Christiane Heiser al die jaren geleden gepleegd heeft. Haar familie hoopt dat er iemand rondloopt die meer afweet van de zaak, en die nu eindelijk met zijn of haar verhaal naar voren durft te komen.
Bent u dat? Weet u iets over dit misdrijf? Ook al is het maar een klein detail, het kan net dát puzzelstukje op de goede plek leggen.
Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.
U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.
Help mee en deel deze zaak. Dank u wel
Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina
Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.