De cold case vermissing van Deborah Rosiek - Amsterdam - 18-06-2003

Op 18 juni 2003 werd duidelijk dat de hoogzwangere Deborah Rosiek mogelijk in gevaar verkeerde of, erger nog, slachtoffer was geworden van een misdrijf. De 39-jarige zou die dag via een keizersnede haar tweeling op de wereld brengen, maar verscheen niet op de belangrijke afspraak in het ziekenhuis. Dit was direct zorgwekkend, omdat een natuurlijke bevalling vanwege mogelijke complicaties geen optie was. Vanwege de risicovolle situatie werd de politie ingeschakeld.

Agenten bezochten haar woning in Amsterdam, maar troffen Deborah daar niet aan. Wel was haar minnaar, Hans P., een voormalig Amsterdamse politieman, aanwezig in het huis. Hij kon de politie niet goed uitleggen waarom hij daar was en had geen idee waar Deborah zich bevond. Naarmate de dag vorderde, groeiden de zorgen om haar welzijn, en werd de conclusie getrokken dat de hoogzwangere Deborah Rosiek vermist was.

Over Deborah Rosiek
Deborah was van Surinaams-Hindoestaanse afkomst en woonde op haar zelf in de Rivierenbuurt in Amsterdam. Ze stond bekend als een vrouw die niet snel over zich heen liet lopen en had op het moment van haar verdwijning geen goede relatie met haar familie. Ze leidde een tamelijk teruggetrokken bestaan, waarin ze niet veel contact had met mensen. Haar kennissenkring, waartussen ook mensen uit het criminele circuit zaten, was relatief klein. Toch kon haar liefdesleven als turbulent worden omschreven. Ze had meerdere minnaars en was ten tijden van haar vermissing in verwachting van een tweeling. De vader zou Hans P. zijn.
Deborah had veel zin om moeder te worden en kon niet wachten op de geboorte van haar twee kinderen. 

Politieonderzoek
In de dagen na Deborah's verdwijning werd er een aantal uitgebreide zoekacties op touw gezet. Met grote aantallen zocht men o.a. in recreatiegebied Het Twiske en rond het IJsselmeer. Echter, tot groot verdriet van de achterblijvende familie van Deborah, werd haar lichaam of andere aanwijzingen niet gevonden. 

In de hoop op meer aanknopingspunten sprak het rechercheteam met zoveel mogelijk mensen uit haar directe omgeving. Veel van hen verklaarden dat Hans P. volgens Deborah de vader was van haar tweeling. Hans ontkende echter een relatie met haar te hebben en wekte bij de politie de indruk zich weinig zorgen te maken over haar lot. Zijn ontkenning en nonchalante houding maakten hem direct verdacht, waarna de recherche besloot hem grondig te onderzoeken.

Al snel bleek uit het onderzoek dat Hans getrouwd was en zelfs een dochtertje had met zijn vrouw. Zijn relatie met Deborah was dus strikt geheim. Bovendien was Hans de laatste persoon die Deborah levend had gezien. In zijn verklaring zei hij dat ze de dag vóór haar verdwijning samen naar Zaandam waren geweest en een ijsje hadden gegeten bij de RAI in Amsterdam. De politie slaagde er echter niet in iemand te vinden die zijn verhaal kon bevestigen. De verdenkingen tegen Hans stapelden zich langzaam op. Toen de politie zijn telefoongegevens natrok, kwamen deze niet overeen met zijn verklaring. Dit leidde ertoe dat de politie verdere actie ondernam.

Arrestatie verdachte
Ongeveer een half jaar na de verdwijning van Rosiek werd haar geheime lover Hans P. gearresteerd op verdenking van betrokkenheid. Meteen hierna begon de recherche aan een uitgebreide huiszoeking in een woning van Hans P. in Amsterdam Zuid Oost. De zaak leek in een stroomversnelling te komen toen men daar bloedspetters vond in de kelder van het huis. bloed dat na analyse van Deborah bleek te zijn. P. zei niet te begrijpen hoe dit mogelijk was en verklaarde dat zij nooit in het huis was geweest. 

Gestolen kluis met geld
De verdenkingen richting het adres van Hans P. liepen verder op toen een oude vriendin van Deborah opeens met een opmerkelijke verklaring op het politiebureau kwam aanzetten. Deze vrouw vertelde namelijk dat zij in 2001 samen met Deborah en Hans een kluis hadden gestolen uit de woning van één van Deborah's ex-minnaars, Ferry Franzen. (Ferry was de broer van Leo Franzen, een crimineel die destijds door voormalig hasjkoning Klaas Bruinsma eigenhandig was geliquideerd). 

In de gestolen kluis zou naar schatting zo'n 85.000 gulden hebben gezeten, samen met een aantal waardevolle juwelen. De verklaring van de oude vriendin zorgde voor een uitgebreide huiszoeking van de politie in de woning van Deborah, waarbij men specifiek opzoek ging naar cassettebandjes met vermeende telefoonopnames. Deborah zou volgens ingewijden na de kluisroof namelijk veel ruzies hebben gehad met P. over de verdeling van de buit, en had deze ruzies mogelijk stiekem opgenomen. De huiszoeking bleek succesvol, want de politie vond uiteindelijk een vuilniszak met de geluidsbanden. 

Chantage en bedreigingen
De vondst van de opnames bleek een schot in de roos. Deborah en Hans P. bleken talloze ruzies te hebben gevoerd aan de telefoon, waarin Deborah haar deel van de gestolen buit claimde. In de opnames kwam ze over als manipulerend en chanterende dame die nergens voor terugdeinsde. Hans kreeg dan ook meerdere malen het dreigement van Deborah dat ze hun geheime affaire zou blootleggen als zij haar deel niet zou krijgen. Deze chantage werd door P. beantwoord met het dreigement om haar opzettelijk aan te rijden met zijn auto als ze niet zou stoppen met haar gedrag.

Vrijlating Hans P.
Alles bij elkaar opgeteld leek de politie aardig wat bewijs verzameld te hebben tegen Hans P., echter kwam hij op 9 april 2004 weer op vrije voeten nadat het toch niet genoeg werd geacht om P. voor de verdwijning en waarschijnlijke moord op te laten draaien. Er was meer nodig. - De bestolen Ferry Franzen werd door de politie overigens nooit als verdachte in de zaak beschouwd-.

Opnieuw gearresteerd
Lang kon Hans P. niet van zijn vrijheid genieten, want in 2006 werd hij opnieuw ingerekend als verdachte in de vermissingszaak. De exacte reden voor de hernieuwde aanhouding is niet terug te vinden, maar het lijkt erop dat het op basis gebeurde van nieuwe aanwijzing. De kans op een toekomstige veroordeling werd een stuk waarschijnlijker geacht.

Er vonden dat jaar en in 2007 een aantal nieuwe zoekacties plaats, waaronder in en rond het IJselmeer, en ook opnieuw in Het Twiske. Bij de operatie werd gebruikgemaakt van zwaar geschut waarmee ook werd gegraven. De acties leidde niet tot nieuw bewijsmateriaal. Een grondige huiszoeking in de woning van Hans P. zorgde wel voor een belangrijke ontdekking. In de kelder, waar eerder ook al bloedspetters waren gevonden, trof men nu ook een 13 centimeter lang bloedspoor aan van Deborah. De nieuwe problemen voor P hielden daar niet op, want zijn oud-celgenoot Rinus V. verklaarde aan de politie dat P. hem had verteld dat hij verantwoordelijk was voor de moord op Deborah en haar ongeboren tweeling. Volgens de verklaring zou P. hebben gezegd het lichaam van zijn geheime vriendin in Het Twiske te hebben gedumpt. Wanneer P. deze biecht precies zou hebben gemaakt is onbekend.

Hoewel de bewijzen tegen Hans P. zich steeds meer leken op te stapelen kwam hij in 2007 opnieuw op vrije voeten. Hij bleef nog wel verdachte in de zaak.

Vrijspraak door rechter
In 2008 kwam de zaak voor de rechter, waarbij het Openbaar Ministerie vijf jaar celstraf eiste tegen Hans P. Ditmaal leek het OM samen met de politie over voldoende bewijsmateriaal te beschikken om de verdachte veroordeeld te krijgen. P. had immers valse verklaringen afgelegd, er waren bloedsporen van Deborah gevonden in zijn kelder, en hij zou volgens een celgenoot de moord hebben bekend. Bovendien had hij een duidelijk motief: zijn geheime vriendin Deborah stond op het punt te bevallen van zijn tweeling, wat zijn leven enorm ingewikkeld had kunnen maken en mogelijk zijn huwelijk had gekost. Daarnaast werd gesteld dat P. voldeed aan 23 van de 29 indicatoren die wijzen op partnerdoding.

In de rechtszaal, waar ook Deborah's moeder aanwezig was, werden onder meer de geluidsopnames afgespeeld waarop Hans P. en Deborah ruzieden over het geld uit de kluisroof. Hans P. kwam zelf aan het woord en ontkende betrokken te zijn bij haar verdwijning. Hij beweerde dat hij alleen voor de seks in de relatie zat, terwijl Deborah juist verder wilde met hem. Volgens P. had ze hem regelmatig gestalkt en zelfs zijn vrouw bedreigd.

Na dagen vol spanning aan beide kanten kwam de rechter met het vonnis: vrijspraak. Hoewel P. schuldig werd bevonden aan lichtere vergrijpen, zoals heling van de kluis, hoefde hij niet langer vast te zitten. De rechter oordeelde dat er onvoldoende bewijs was om zijn betrokkenheid bij de verdwijning vast te stellen. De bloedsporen in zijn kelder konden niet aan een specifieke tijd worden gekoppeld, en de belastende verklaring van celgenoot V. werd tijdens de zitting of zelfs al daarvóór ingetrokken. Hierdoor bleef er uiteindelijk te weinig bewijs over om P. voor de verdwijning en mogelijke moord te veroordelen.


Opnieuw zoekacties
Na de vrijspraak van Hans werd het een tijd lang stil rondom de zaak, totdat de politie in februari 2010 samen met het NFI (Nederlands Forensisch Instituut) onderzoek deed aan de Twiskeweg in Het Twiske. De betrokkenheid van het NFI werd door de media gezien als een mogelijke aanwijzing dat men deze keer echt iets op het spoor was. De graafwerkzaamheden leverden echter uiteindelijk niets op.

Arrestatie nieuwe verdachte
Er gingen jaren voorbij waarin de zaak ogenschijnlijk stil lag, totdat de politie in december 2015 onverwachts een verdachte arresteerde in verband met de verdwijning van Deborah Rosiek. De aanhouding werd gezien als een mogelijke doorbraak. Het betrof een 47-jarige man uit Leidschendam, die naar voren was gekomen als verdachte op basis van nieuwe informatie. De politie liet weten niet uit te sluiten dat er nog meer aanhoudingen zouden volgen. De man kwam eind 2016 weer op vrije voeten, maar bleef verdachte in de zaak. In 2017 werd de zaak tegen hem geseponeerd.

Informatie en Tips
De nabestaanden, waar onder ook de moeder van Deborah, moeten de jaren na de vermissing ongetwijfeld hebben ervaren als ware rollercoaster. Hun verdriet over de verdwijning, en alle onduidelijkheid over het lot van Deborah is na meer dan twintig jaar nog altijd ondraaglijk. Er moeten mensen zijn die meer weten over deze zaak, en deze personen willen wij vragen om hun verhaal aan ons te doen. Als u ook maar iets weet, of ooit heeft gehoord, laat het ons dan nu ook weten via het onderstaand contactformulier. Wij zorgen ervoor dat uw tip op de juiste plek terecht komt en zullen deze zelf ook nader onder de loep nemen. U kunt eventueel anoniem blijven, twijfel dus niet en laat het ons nu weten.

Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. Parool.nl, pasteurella.blogspot.com ,at5.nl, waterkant.net, reena.nl, Peter R. de Vries etc. Voor de complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u naar deze pagina

Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.