De cold case van Diana Winkel - Oldenzaal - 24-10-2008

Op 19 oktober 2008 viel het de moeder van Diana Winkel op dat haar dochter al een aantal dagen niet had gebeld. Dat was vreemd, omdat de twee normaal gesproken dagelijks contact met elkaar onderhielden. Omdat Diana haar telefoontjes nog steeds niet op nam vroeg de bezorgde moeder aan de zus van Diana om bij haar langs te gaan. Toen die bij de woning aan kwam aan de Hengelosestraat in Oldenzaal zag ze dat alles donker was in huis en dat de ramen wagenwijd openstonden. De buren bleken Diana al dagen niet te hebben gezien, en de zus wist op dat moment dat er iets goed mis was.

De politie werd gewaarschuwd en agenten gingen even later het huis binnen, waarop zij meteen stuitten op het dode lichaam van Diana, die in haar badjas voor de voordeur op de grond lag. De 47-jarige bleek met een steekwapen om het leven te zijn gebracht en was al een aantal dagen overleden.

Wie was Diana Winkel?
Diana werd op 22 juli 1961 geboren in Amsterdam-West en groeide op in een echt meidengezin, met nog twee oudere zussen. Als klein meisje droomde ze ervan om net zoals haar oom missionaris te worden in Afrika, een continent waar ze van kleins af aan al iets mee had. Diana was dol op tekenen en haar zus herinnert zich dat ze eigenlijk altijd aan het tekenen was toen ze klein was. Deze passie zorgde er uiteindelijk voor dat Diana beeldende vorming ging studeren.

Na haar studie verhuisde de Amsterdamse naar het Twentse Oldenzaal, waar ze als tekenlerares aan de slag ging op het Carmel College. Omdat ze altijd een reikende hand bood aan iedereen die er om vroeg was Diana erg populair onder haar leerlingen, die soms zelfs bij haar thuis werden uitgenodigd. Haar leven stond veelal in het teken van het helpen van andere mensen, en ze steunde meer dan tachtig goede doelen. Ook leende ze weleens geld uit aan mensen die het nodig hadden, en zette Diana zich in voor asielzoekers. Familieleden waarschuwde haar soms om wel een beetje op te passen met het continu helpen van bepaalde mensen.

Verder was Diana er maar al te goed van bewust dat ze vaak op de verkeerde mannen viel. Haar liefdesleven was roerig, en ze viel meestal op exotische mannen. In sommige periodes had de tekenlerares zelfs meerdere relaties tegelijk, en bood ze haar vriendjes financiële steun.

Onderzoek

De politie startte een groot onderzoek naar de moord en vermoedde dat Diana in de ochtend door haar belager moest zijn aangevallen. Bij het aantreffen van haar lichaam had ze haar ochtendjas nog aan en stonden de ramen wagenwijd open. Familie en bekenden wisten dat ze in de ochtend altijd even haar ramen open deed, om die vervolgens na het douchen weer te sluiten. Het feit dat de ramen nog open stonden leek in de richting te wijzen dat de moord in de ochtend had plaatsgevonden.

Volgens de recherche waren er geen inbraaksporen te vinden, en had Diana de deur waarschijnlijk zelf open gedaan voor haar moordenaar. Bij het sporenonderzoek werd in de woning een DNA-spoor gevonden op de muur.  Ook werd er erfelijk materiaal aangetroffen op de badjas van Diana. Het spoor bood hoop op een toekomstige match met de dader. Sectie op het lichaam wees uit dat de 47-jarige uiteindelijk was bezweken aan een slagaderlijke bloeding, waarschijnlijk al op maandag 20 oktober. 

Verdachten / getuigen

In het onderzoek kwam de naam van ene Celestin al gauw naar voren. Diana zou zo’n drie jaar lang een moeizame relatie met hem hebben gehad. Hij kwam uit het Afrikaanse Burundi, een land dat grenst aan Congo-Kinshasa. Celestin was tien jaar jonger dan Diana en had een alcoholverslaving. De politie kreeg van meerdere buren te weten dat er regelmatig heftige ruzies waren te horen uit het huis van Diana. Celestin zelf verklaarde dat hij het slachtoffer één week voor haar dood voor het laatst had gezien en ontkende iets met het misdrijf te maken te hebben gehad.  

Volgens hem had Diana in het begin van hun relatie ook nog een andere relatie, namelijk met ene Loyd uit Amsterdam. Die was volgens Celestin woedend geworden toen hij had ontdekt dat Diana ondertussen nog een ander vriendje had. In zijn uitbarsting had Loyd Celestin met een mes bedreigd, waarop Diana voor goed een punt zette achter haar relatie met hem. De politie ondervroeg Loyd, maar die zei net als Celestin niets met de moord te maken te hebben. Hij wees op een andere scharrel van Diana, genaamd Edwin.

Edwin was een gescheiden man die op kamers woonde in Enschede, en regelmatig bij Diana verbleef. Hij bleek een straatverbod te hebben bij zijn ex-vrouw wegens stalking. Diverse getuigen wisten de politie te vertellen dat Edwin enkele weken voor de moord nog in de straat van Diana was gezien. Edwin ontkende niet dat hij de lerares inderdaad nog wel eens zag, maar verklaarde haar niks aan te hebben gedaan. De recherche vond geen aanwijzingen die in zijn richting wezen.

Arrestatie
In het buurtonderzoek werd als laatste ook nog een dorpsgenoot genoemd, ene Gerard B. Hij zou in de lokale kroeg hebben gezegd dat hij Diana zou hebben vermoord. Frappant was dat B. sprekend leek op de schets die was gemaakt door paragnosten in het tv programma Het zesde zintuig. Een doorbraak in de zaak leek aanstaande toen de politie hem arresteerde op verdenking van betrokkenheid bij de moord, maar al snel bleek dat Gerard een sluitend alibi had. Zijn DNA kwam bovendien niet overeen met het erfelijk materiaal dat was aangetroffen op de muur en ochtendjas van Diana. Gerard B. kwam na twintig dagen weer op vrije voeten.

Cold case zaak
Ondanks de relatief veel aanwijzingen en aanknopingspunten liep het onderzoek naar de moord op Diana uiteindelijk vast. Grote inzet van het rechercheteam en aandacht van media konden er niet voor zorgen dat het misdrijf werd opgelost. Als ultieme poging zette de politie de zaak op haar dan jaarlijks terugkerende coldcasekalender. Deze werd uitgedeeld in gevangenissen en tbs-klinieken en zorgde soms voor nieuwe informatie. In dit geval leverde het niets op.

Toch blijven de politie, en vooral ook de nabestaanden hopen dat er mensen zijn die meer weten.
Weet u meer over de moord op tekenlerares Diana? Zelfs het kleinste, onbenulligste detail kan een nieuw licht werpen op bepaalde vragen. Laat het ons dan nu alstublieft (eventueel anoniem) weten.

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials

Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC  etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina

Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.