De cold case vermissing van Eefke Wolf - Hattem - 18-08-1983
In de vroege ochtend van 19 augustus 1983 verscheen de altijd zo punctuele Eefke Wolf niet op haar werk in het gezinsvervangend tehuis Bloemensteijn in Hattem. Collega's snapten er niets van en belden bezorgd de ouders van de 25-jarige om te vragen waarom ze niet op haar werk was gekomen. Die zeiden dat hun dochter had gezegd de bewuste avond op haar werk te overnachten, maar het stond vast dat ze dit niet had gedaan. Omdat niemand wist waar Eefke was gebleven ontstond er paniek en werd de politie gebeld om melding te doen van haar vermissing. Diezelfde dag nog begon het opsporingsteam haar grootschalige onderzoek.
Eefke Wolf is tot op heden niet gevonden. Lees hieronder het complete verhaal over één van de meest mysterieuze verdwijningen van Nederland.
Over Eefke Wolf
Eefke woonde samen met haar ouders en broertje Jan in het Gelderlandse dorp Wezep. Ze volgde de havo en werkte al jaren bij gezinsvervangend tehuis Bloemensteijn in het naast Wezep gelegen Hattem. Daar verzorgde ze samen met haar collega's mensen met een hersenafwijking. Om er te komen maakte Eefke gebruik van haar lichtblauwe Peugeot brommertje. Volgens de mensen met wie ze dagelijks werkte was Eefke een intelligente meid die niet snel iemand toeliet tot haar vertrouwenskring. Voor veruit de meeste mensen uit haar omgeving was het daarom vooral een tamelijk stil, teruggetrokken maar lieve jongedame die zichzelf het liefst onopvallend op de achtergrond hield. Bij mensen die haar goed kenden was Eefke juist iemand die veel praatte, en die soms zelfs strijdlustig discussie kon voeren over allerlei onderwerpen. Op haar zestiende kreeg ze voor het eerst verkering met een jongen die ze via-via had leren kennen op de lokale motorcross. Ondanks dat die relatie niet heel lang duurde beschreef ex-vriendje Bertus het als een fijne tijd voor beiden.
Hoewel ze uit een gelovig gezin kwam was Eefke zelf niet al te veel bezig met het geloof. Het was ook geen uitgaanstype, en naar discotheken ging ze niet. Wel was ze vaak te vinden op de feestjes die gehouden werden op haar werk. Op Bloemensteijn had ze dan ook goed contact met een aantal van haar collega's, en ook met directeur Dik Slijkhuis kon ze het erg goed vinden. Volgens sommige oud-werknemers had Eefke daarnaast een geheime relatie met de tuinman van de instelling, ene Henk. Als dit zo was hadden beiden er waarschijnlijk voor gekozen om de verhouding niet aan de grote klok te hangen vanwege het feit dat Henk op dat moment getrouwd was.
Politieonderzoek
Eefke was geen meisje dat zomaar weg zou blijven, maar vooral ook het feit dat haar lichtblauwe brommer nog in het fietsenhok stond op het terrein van Bloemensteijn was voor de politie reden om zich zorgen te maken. Na het horen van collega's bleek dat de 25-jarige nadat haar dienst erop zat om 23:00 uur wél degelijk met haar helm in de hand naar het vijfentwintig meter verderop gelegen fietsenhok was gelopen. Er moest dus iets gebeurd zijn tijdens deze korte wandeling, of bij de fietsenstalling zelf.
Het was mogelijk dat Eefke naar huis was gaan lopen, of dat ze om een lift had gevraagd omdat haar brommer het niet deed. Daarom werd de tweewieler uitvoerig gecontroleerd, maar al snel bleek dat het ding het gewoon deed. Dat scenario kon daardoor meteen worden uitgesloten.
De politie ging na de verdwijning meteen over op een grootschalig onderzoek. Er werd uitgegaan van een misdrijf. Het hele gebied, inclusief de bossen rondom Bloemensteijn -zo'n vijfentwintig vierkante kilometer-, werd dagenlang uitgekamd met de hulp van tientallen militairen. Ook de vader van Eefke zocht iedere dag mee. Iedere centimeter werd daarbij gecontroleerd. Er werd met een politiehelikopter vanuit de lucht gezocht, en ook liet het onderzoeksteam een groep speurhonden los die speciaal waren getraind om menselijke resten te vinden. Het erf van Bloemensteijn werd volledig onderzocht, waarbij zelfs de deksel van een oude waterput werd gelicht. De tuinhuisjes van Henk werden bovendien ook gecontroleerd. De politie trok daarnaast personen in de buurt na die op proefverlof waren gesteld, en voerde verkeerscontroles uit. Men deed er alles aan om een spoor te vinden van Eefke, maar het leverde niets op. Geen spatje bloed, geen voetafdruk, geen gebroken takjes, bandensporen of verdachte voertuigen, er was letterlijk geen enkel spoor. Het was alsof ze in rook was opgegaan.
Getuigen
In de hoop op aanwijzingen sprak de politie met talloze mensen. De werknemers van Bloemensteijn werden dag in dag uit uren lang gehoord, en directeur Dik Slijkhuis zat op zijn beurt veel op het bureau om vragen te beantwoorden. Ook buurtbewoners kregen meerdere malen bezoek van agenten. Hadden zij iets opvallends gezien of gehoord? Eén getuige zei rond 23:10 uur die avond hulpgeroep te hebben gehoord vanuit het bos, maar was niet wezen kijken of er iemand in nood was.
Familieleden werden ook ondervraagd. Wellicht konden zij licht werpen op vragen waar de politie mee zat. Zij gaven onder meer het dagboek van Eefke mee, in de hoop dat daar iets in zou staan waar het onderzoekteam wat mee kon.
Tuinman Henk
Uit de gesprekken met collega's en mensen die dichtbij stonden kwam naar voren dat Eefke vooral een rustig en stil meisje was die zich niet erg bezig leek te houden met dingen naast haar studie en haar werk. Toch spraken sommige medewerkers over de nogal opvallende band die Eefke had met tuinman Henk. Soms waren die twee samen opvallend lang in het tuinhuis, en niemand wist precies wat ze daar deden. Wellicht konden ze gewoon goed met elkaar praten, maar alles leek erop te wijzen dat er meer speelde tussen hen. Henk was getrouwd, en zijn vrouw belde weleens naar Bloemensteijn om te vragen of haar echtgenoot daar uithing. En dat deed hij soms ook. Niet om in de tuin te werken, het was dan immers al lang donker, maar om bijvoorbeeld een kopje koffie te drinken. Of de politie Henk verdacht van betrokkenheid bij de verdwijning is niet bekend, maar het staat vast dat de tuinman tot aan zijn pensioen op Bloemensteijn heeft gewerkt.
Zaak in Opsporing Verzocht
Omdat de politie maar weinig aanknopingspunten kon vinden werd er samengewerkt met het destijds nieuwe tv programma Opsporing Verzocht. Er werd uitgebreid aandacht besteed aan de zaak, waarbij ook de ouders van Eefke aan het woord kwamen.
De politie verzocht kijkers dringend contact op te nemen als zij informatie hadden. Die oproep bleef niet onbeantwoord. Er kwamen veel nieuwe tips binnen, vooral van mensen die Eefke gezien dachten te hebben in allerlei steden en dorpen. Er was zelfs iemand die haar in het buitenland zou hebben gezien. Ook kwamen er tips over mogelijke plekken waar Eefke zou zijn begraven en over verdachte personen. De politie trok al deze tips na, maar geen één zorgde voor een doorbraak in de zaak.
Onderzoek kwam tot stilstand
Een collega van Eefke met een 'zedenverleden' bleek ook niets met de zaak te maken te hebben, en de aanknopingspunten raakten op. De politie had werkelijk alles uit de kast gehaald om de 25-jarige terug te vinden. Daarbij waren er zelfs paragnosten geraad-pleegd, maar ook die konden geen verschil maken. De vermissingszaak kwam na een intensief onderzoek tot stilstand.
Nieuwe aandacht en tip
Pas in 2008 verscheen de zaak ineens weer in het nieuws nadat tv programma TROS Vermist aandacht besteedde aan de verdwijning. Een vrouw uit Wezep vertelde in de uitzending dat ze destijds een onbekende man had zien graven bij een visvijver met de bijnaam 'de Kolk' in Hattemerbroek. Het was toen vlak na de verdwijning, en de vijver lag dicht bij de route die Eefke altijd nam om vanuit haar werk naar huis te rijden. De tipgeefster liet weten dat er eerder een gat was ontstaan vanwege een boom die was omgevallen, maar dat deze ineens dicht bleek te zijn gegooid. Ook vertelde ze dat ze destijds in de sloot een bromfietshelm had gevonden, en dat ze dit ook had gemeld bij de politie. Omdat die echter niets met haar melding gedaan had zei ze besloten te hebben om te zwijgen over de gravende man bij de visvijver. Later bleek dat ze vermoedelijk geen melding had gedaan omdat haar echtgenoot om allerlei redenen iets tegen de politie had. Pas na zijn overlijden kwam ze met haar informatie naar voren.
Graafwerkzaamheden
Hoe het ook mocht zijn, de politie kon niet om de tip heen en liet een bodemonderzoek houden. Daarbij werd gebruik gemaakt van een grondradar en een team van specialisten (het KLPD). Omdat de apparatuur geen duidelijkheid kon geven over eventuele bodemverstoringen werd er afgesproken om te gaan graven. Dat gebeurde in oktober van hetzelfde jaar. Met grote precisie zocht men met graafmachines naar menselijke resten en andere verdachte sporen, waarbij er tot twee meter diep werd gegraven. Na zes uur graven werd het onderzoek gestaakt. Er was niets gevonden en het bleek bovendien dat niemand eerder op de plek had gegraven. Daarmee was het onderzoek opnieuw tot een onbevredigend einde gekomen.
Politie vraagt opnieuw aandacht
Het werd na de graafactie tien jaar lang muisstil in de zaak. Tot dat de politie in 2018 opnieuw aandacht vroeg voor de verdwijning. Er was niets nieuws te melden, maar de familie van Eefke wilde graag dat er weer eens een oproep werd gedaan naar getuigen.
Het leverde allemaal geen serieuze tips op, waardoor het dossier weer op de plank werd gezet.
Podcast de Stentor.
Eind 2022 bracht de Stentor een nieuwe podcastserie uit over de vermissing van Eefke Wolf. Een productieteam werkte anderhalf jaar lang aan de publicatie, en kwam met verrassende nieuwe feiten naar boven. Journalisten Arjen ten Cate en Pauline Plat spraken in de serie met tientallen mensen, waar onder diverse oud collega's, oud Bloemensteijn directeur Dik Slijkhuis, ex-vriendje Bertus en nog velen anderen. In de podcast zei Dik Slijkhuis o.a. jaren lang gebukt te zijn gegaan onder valse geruchten, en vertelde hij over zijn vriendschap en werkrelatie met Eefke. Collega's die dicht bij haar stonden kwamen ook aan het woord, en spraken net als Slijkhuis met veel compassie over haar. Aan het verhaal over Henk de tuinman werd ook aandacht besteed, en sommige durfden het wel aan om hun vermoedens over een geheime relatie hard op uit te spreken. Henk zelf was al overleden en kon daardoor uiteraard niet zelf reageren op de vermeende verhouding. Dik Slijkhuis had een nogal opvallende opmerking, namelijk dat de pastoor op de begrafenis van zijn oud tuinman zei dat Henk op zijn sterfbed ergens over had bekend. De pastoor kon echter niet zeggen waarover de bekentenis ging en had bovendien een beroepsgeheim. De nabestaanden van Henk wilden op geen enkele manier meewerken aan de podcast en zeiden zelf contact op te nemen met het cold case team. Of dit ook gebeurd is bleef onbekend.
Collega Anneke werkte veel nachtdiensten af met Eefke, en wist te vertellen dat de 25-jarige bang was voor een bepaalde collega. Ze wilde dan ook absoluut niet met diegene samenwerken, en ook andere werknemers vreesden voor deze man. Anneke vertelde daarnaast dat Eefke verhoudingen had met meerdere mannen, en dat ze helemaal niet zo braaf was als mensen dachten. Volgens de oud-collega had 'Eef' ook de wens om een ander leven te gaan leiden, en wilde ze graag naar het buitenland. Toch wees niets erop dat ze vrijwillig was vertrokken.
Naast collega's en kennissen van Eefke, spraken Arjen en Pauline ook met oud rechercheur Dick Goseweher en het huidige cold case team. De woordvoerder van dit team bekende dat een deel van het oude dossier over de zaak was vernietigd wegens de toen geldende privacy wet en dat ook het dagboek van Eefke kwijt was geraakt (vermoedelijk ook door de versnipperaar).
Aan de podcast werkten ook (oud) journalisten Anne Boer en Joop Offringa mee. Deze twee heren deden jarenlang onderzoek naar de verdwijning en schoten Arjen en Pauline te hulp met o.a. al reeds gelegde contacten. Joop sprak in de podcast over het gerucht dat Eefke een stiekeme relatie zou hebben gehad met een crimineel uit Wezep. Daarbij vielen de bijnamen De biljarter en De Coureur. Of de politie dit ooit onderzocht had werd niet geheel duidelijk.
Geheim afspraakje?
Uit de podcast kwam naar voren dat Eefke tegen haar moeder en collega's had gelogen op de avond van haar vermissing. Ze had namelijk tegen haar ouders gezegd dat ze die nacht op Bloemensteijn zou overnachten, terwijl ze juist tegen haar collega's zei dat ze thuis zou slapen. Zij hebben haar nog naar het fietsenhok zien lopen om weg te gaan. Wat Eefke in haar schild voerde bleef één groot mysterie. Had ze een geheime date met iemand? In de podcast kwam in elk geval naar voren dat ze wel degelijk afsprak met mannen.
Bovenstaand scenario leek Dick Gosewehr het meest aannemelijk. Eefke had ook volgens hem die avond vermoedelijk een geheim afspraakje, en zou vrijwillig met haar date zijn meegegaan. Later moet het afspraakje verschrikkelijk uit de hand zijn gelopen. Hoe het ook is gegaan, Eefke is tot op de dag van vandaag vermist, en ook haar helm is nooit teruggevonden.
Graafwerkzaamheden september 2023
In de zomer van 2023 kwam er bij coldcasezaken.nl een interessante tip binnen. De tipgever gaf in een persoonlijk gesprek aan dat zijn/haar ouders ten tijde van de vermissing van Eefke Wolf een verdachte man hadden zien graven in het bos. Toen deze man doorhad dat hij was gezien, zou hij zich opvallend verdacht uit de voeten hebben gemaakt. Uit ons eigen onderzoek bleek dat de ouders van Eefke vaak over de vloer bleken te komen bij de ouders van deze man, die overigens overleden is. Het was voor ons reden om contact op te nemen met stichting Signi Zoekhonden. Een aantal weken later is coldcasezaken.nl samen met Signi naar Oldebroek afgereisd om met speurhonden en radarapparatuur te zoeken op die specifieke plek in het bos.
Toen geen van de dieren aansloegen op de verwachte plekken, zijn we naar de oude woning gegaan van de verdachte man uit het bos. Daar hebben we met toestemming van de huidige eigenaar gezocht in een schuurtje op het erf. Op deze plek sloeg één van de honden wel aan, en toonde de radar tevens grondverstoringen. Graafwerkzaamheden leverden uiteindelijk niets op, behalve een aantal oude schoenen - waaronder ook een paar damesschoenen met hak. De vrouwenschoenen zullen voor de zekerheid worden overhandigd aan de politie. We hadden gehoopt de familie van Eefke eindelijk te kunnen voorzien van antwoorden, maar het mocht niet zo zijn.
Verjaring van de zaak
Hoewel een misdrijf nu niet meer kan verjaren, deden zaken van vóór het jaar 1988 dat wel. Als Eefke die bewuste avond om het leven is gebracht is de zaak dus nu al lang verjaard. De dader zou in dat geval niets meer te vrezen hebben van justitie. Als diegene tenminste nog leeft.
Informatie en tips
De vader van Eefke overleed kort na de vermissing van zijn dochter aan een hartaanval. In Wezep zeggen ze dat hij gestorven is van verdriet. Ook moeder Wolf leeft inmiddels niet meer. De ouders van Eefke hebben nooit geweten wat er met hun geliefde dochter is gebeurd.
Broer Jan, en de velen oud-collega's en kennissen willen nog altijd heel graag weten waar ze is gebleven en wat er is gebeurd. Weet u iets over de zaak? Heeft u wel eens iets opvallends over de vermissing gehoord, of kent u zelfs de dader? Laat het dan alstublieft nu weten. Het is tijd dat de zaak wordt opgehelderd.
- Bent u de dader? Laat dan a.u.b. ook van u horen, of laat in elk geval weten waar de achterblijvers Eefke kunnen vinden.
Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.
U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.
Help alstublieft mee en deel deze zaak. Dank u wel
Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina
Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.