De cold case vermissing van Herman Ploegstra - IJzendijke - 26-10-2010

De wagen stond slordig, half op het gras geparkeerd, voor het afgelegen hek van Rijkswaterstaat op de Duivelshoekseweg. Er waren bij het parkeren twee omklappaaltjes geraakt. Van Herman ontbrak ieder spoor. De vriend, die de hulp had ingeschakeld van een andere vriend en inmiddels samen met hem de donkere omgeving afzocht, belde rond middernacht de politie. Het was duidelijk dat er iets flink mis was. 

Weet u iets over deze zaak, neem dan hier (anoniem) contact op

Over Herman Ploegstra

Herman werd op 1 november 1974 geboren in Nederhorst den Berg, een dorp vlakbij Amsterdam. Hij was de jongste van drie broers en kwam uit een ondernemingsgezin. Zijn broers en hij kozen allendrie voor een loopbaan in het grondverzet. Herman rondde zijn opleiding tot kraanmachinist met succes af. Hij werd smoorverliefd op Sandra, die hij bij een tractor-pulling festival had ontmoet. De liefde was wederzijds, en in 1999 trouwden het stel. Sandra omschreef Herman als zorgzame echtgenoot, die altijd zorgde dat alles in orde kwam. Drie jaar na de trouwerij kreeg het echtpaar een dochter. Inmiddels woonde het gezin in IJzendijke, en Herman had een baan gevonden als kraanmachinist bij wegenbouwbedrijf H4A. Ook had hij zich aangesloten bij de lokale duikersvereniging in Breskens, en bezocht hij regelmatig sportschool Way of Life. Herman was tevens vrijwilliger geworden bij de brandweer, en nam zijn taken daar uiterst serieus. Zijn brandweersemafoon en hij waren onafscheidelijk. 

Collega's en vrienden omschreven Herman als erg perfectionistisch, en iemand waar men altijd op kon rekenen. Ze noemden hem ook wel de nuchtere Amsterdammer. Hoewel Herman een hardwerkende echtgenoot en vader was, bleek hij echter ook een rokkenjager te zijn. Hij hield er in de jaren meerdere buitenechtelijke affaires op na, iets wat hij ondanks geruchten altijd ontkende tegenover zijn vrouw. Onder collega's was Herman wel eerlijk, en veel van hen wisten van zijn avonturen buiten de deur. In het uitgaansleven waren de geruchten over zijn uitstapjes zelfs zo erg dat de naam Ploegstra werd omgedraaid naar Poepstra. (Vlaams voor Neukstra) - Saillant detail was, dat Herman ten tijde van zijn vermissing een relatie met een minnares had. In zijn graafmachine had hij vaak lange telefoongesprekken met deze dame. Hiervoor gebruikte hij een geheime gsm.

Herman samen met zijn dochter

Sporenonderzoek
Iets na middernacht waren politie en brandweer ter plaatse aan de Duivelshoekseweg om te zoeken naar Herman Ploegstra. Er werd o.a. gezocht naar achtergelaten sporen, en de brandweer maakte gebruik van een warmtebeeldcamera in een poging het eventuele lichaam van de kraanmachinist te lokaliseren. Naast de auto lag de portemonnee samen met de brandweersemafoon van Herman. Uit de portemonnee miste wat geld en twee pasjes, waar overigens nooit meer geld mee is opgenomen. In de wagen zelf lag een busje pepperspray op de grond aan de bestuurderskant. Ook leek het erop of iemand haastig in het dashboardkastje had lopen graaien. Wat opviel, was dat de sleutel nog in het contact zat, en dat de versnelling van de automaat in de D-stand stond van 'drive'. - automaatrijders zijn gewend om de versnelling in de P-stand te zetten na het parkeren. Het waren zorgwekkende tekenen. 

Hoewel er ter plaatse met man en macht is gezocht, vond men verder geen spoor van Herman. De dagen na de verdwijning zocht de politie met een helikopter het gebied nogmaals af, en een duikteam ging het water in van de Westerschelde. Stichting Zoekhonden heeft ook geprobeerd een spoor te vinden van Herman, maar ondanks de grote inzet werd hij niet gevonden.

In de wagen van Herman bleken ondertussen op vijf verschillende plekken bloedspetters te zijn aangetroffen. Hierdoor leek alles in de richting te wijzen van een misdrijf. Maar de Zeeuwse politie dacht eerder aan zelfmoord, of aan een poging van Herman om ergens anders een nieuw leven te beginnen. Er werden door dit misverstand maar weinig rechercheurs op de zaak gezet.

Onderzoek politie
Hoewel er weinig rekening werd gehouden met een misdrijf, ging de politie wel op onderzoek uit. Er werd met familieleden van Herman gesproken, en ook bij zijn vrienden en collega's werd navraag gedaan. De politie doorzocht de werkplek van Herman, waar zij o.a. op zijn agenda en een notitieblok stuitte. In zijn agenda stonden een aantal zinnen met diverse cryptische tekens waar de politie geen wijs uit kon worden, en uit het kladblok waren een aantal bladen afgescheurd. Hoewel dat vragen opriep, was nog een doordruk te zien van de tekst die op een afgescheurde pagina was geschreven. Het kladblok werd naar het Nederlandse Forensisch Instituut (NFI) gestuurd voor verder onderzoek. 

Vreemd gedrag en bedreigingen
Door met Sandra te praten kwam de politie erachter dat Herman zich de laatste weken voor zijn vermissing niet goed voelde. Hij sukkelde met zijn gezondheid, zo slikte hij pillen tegen een hoge bloeddruk, en had hij een ontsteking in zijn voet waarvoor hij ontstekingsremmende middelen nam. Ook leek Herman zich zorgen te maken over iets, maar niemand wist waarover. Herman haalde tot zijn schrik op een ochtend een kogel onder zijn ruitenwisser vandaan. Een andere dag zat er geen kogel, maar een dreigbrief onder de wissers van zijn wagen. Herman negeerde de dreigementen, en hoewel hij ook geen aangifte deed, leek hij zich volgens zijn vrouw niet op z'n gemak te voelen. Op een bepaald moment sprong hij ineens van de bank af om door de ramen naar buiten te kijken, wist ze zich te herinneren. Ook weet ze nog goed dat Herman 's nachts opeens huilend wakker werd. Maar als ze hem dan vroeg wat er was, zei hij dat er helemaal niks aan de hand was. Dat ze zich zorgen maakte om niks. Het is nooit bekend geworden wie de persoon achter deze dreigementen was. 

Na zijn verdwijning vielen een aantal uitspraken echter wel op. Zo zei Herman vlak voor zijn 36e verjaardag tegen Sandra: "ik ben dan wel bijna 36, maar ik zal altijd 35 blijven", en toen er op zijn werk foto's werden gemaakt van de werknemers zei hij over zijn eigen foto: "die is mooi voor op mijn kist". Toen H4A een bestelling had geplaatst voor een nieuwe modernere graafmachine zei Herman: "ik weet niet of ik de nieuwe machine nog meemaak". Het hoeft niks met zijn verdwijning te maken te hebben, maar het waren naderhand opvallende uitspraken.

Getuigen
Ondertussen sprak de politie met verschillende getuigen. Zo meldde iemand een donkere auto te hebben zien rijden op de Duivelshoekseweg. Volgens de getuige reed deze auto wel 200 km/u, op een donkere weg waar 80 de maximum snelheid is. De wagen leek op een Audi A6. Een andere getuigen zei een onbekende man te hebben zien staan met een rolkoffer. Hij zou zwarte kleding aan hebben gehad (Herman had die avond ook donkere kleding aan). Een derde getuige vertelde de politie om 21:30 een donkere BMW X5 te hebben zien staan bij het terrein van het Waterschap. Op deze plek werd later ook de zilvergrijze X5 van Herman gevonden. 

Zelfmoordbriefje?
Het NFI stelde vast dat het handschrift op de doordruk van Herman was, en de tekst die zij wisten te verduidelijken vertelde het volgende: "Na al die tijd ben ik vorige week achter je karakter gekomen. Ik geef om je maar niet op zo'n manier. Nu wordt de tijd alleen zoeken en kan geen kant op. En jij wordt koppiger, zo gaat het niet. En een ander gaat nou... En dan nog... - Het was een onsamenhangende tekst, en de politie vermoedde dat dit een oefening van Herman kon zijn voor een afscheidsbrief. Dit zou het zelfmoordscenario meer waarschijnlijk maken.

Het zelfmoordscenario ging er bij familie en vrienden echter al meteen niet in. Herman was volgens hen een echte levensgenieter en zou zichzelf nooit van het leven beroven. En stel dat hij tóch zelfmoord had gepleegd, waar was dan zijn lichaam gebleven? Als zelfmoordenaar is het niet makkelijk om je eigen lichaam te verstoppen, en de omgeving waar zijn auto was teruggevonden was nauwkeurig uitgekamd. Mocht hij tóch de Schelde in zijn gelopen, over de dijk aan de andere kant van de weg, dan moest zijn lichaam inmiddels wel naar boven zijn komen drijven. Het leek sowieso niet waarschijnlijk, want er waren geen voetsporen in de modder gevonden richting de vaargeul, en de warmtebeeldcamera toonde ook niks wanneer het richting de Schelde werd gericht.

Enkeltje Aruba?
Na gesprekken met een broer van Herman, bleek dat deze weleens had gezegd dat 'als het hem te heet onder de voeten werd, hij zou verhuizen naar Aruba'. Waarschijnlijk doelde Herman op zijn affaires. De uitspraak zou voeding geven aan het scenario dat Herman misschien toch uit eigen beweging was verdwenen. Maar bij Ploegstra thuis vond de politie het paspoort van Herman. Het feit dat het document nog thuis lag, en dat er geen geld meer was opgenomen maakte het toch onwaarschijnlijk dat hij met de Noorderzon vertrokken was. De politie stuurde voor de zekerheid een foto van Herman naar hun collega's op de Antillen, maar hij was daar nooit gezien. Familieleden sloten ook uit dat Herman was vertrokken omdat hij veel te gek was op zijn dochtertje.

Schoonvader van Herman
In de portemonnee van Herman zaten een aantal krantenknipsels over een uit de hand gelopen ruzie met de schoonvader van Herman en hemzelf. De incidenten hadden twee jaar eerder plaatsgevonden, en de politie begreep niet waarom Herman de knipsels na al die tijd nog bij zich hield. Na onderzoek naar deze gebeurtenis bleek dat Herman een zeer slechte relatie had met zijn schoonvader. Zo zou de vader van zijn vrouw weleens wat ongure personen op hem hebben willen afsturen om hem een lesje te leren. De naam Mario T. dook daarbij op, maar de voormalig uitsmijter ontkende te zijn ingegaan op de verzoeken en zei dat hij Herman juist had gewaarschuwd voor zijn schoonvader. 

De schoonvader had op een dag tevens een keukenraam ingeschopt bij Herman thuis, en was hem daarbij aangevlogen. Hiervoor heeft de schoonvader een aantal maanden in de gevangenis gezeten. Er waren na de verdwijning van Herman al snel vermoedens dat zijn eigen schoonvader iets met de verdwijning te maken kon hebben. Zelfs diens eigen vrouw had deze vermoedens. De man erkende een problematische relatie met zijn schoonzoon te hebben, maar ontkende iets met de verdwijningszaak te maken te hebben. De familie gelooft inmiddels in zijn onschuld.

De minnares van Herman
Nadat de politie sprak met goede vrienden van Herman bleek dat hij, zoals eerder vermeld, verschillende affaires heeft gehad, en dat Herman ten tijde van zijn vermissing een relatie had met de echtgenote van zijn collega Han. Het bleek dat de twee regelmatig stiekem afspraken en dat Herman smoorverliefd was op deze vrouw. Hoewel Herman zeer discreet omging met zijn 'vrouwentelefoon', was zijn minnares minder zorgvuldig. Haar echtgenoot ontdekte een sms op haar mobieltje waarin iemand zei dat hij van haar hield. Toen hij het telefoonnummer terugbelde waarmee zijn vrouw ellenlange gesprekken mee had gevoerd nam een bekende de telefoon op. Zijn collega Herman. Het huwelijk van Han en zijn vrouw strandde kort na de ontdekking. Herman werd hierna lastiggevallen door zijn collega die hem soms midden in de nacht, na wat biertjes, in woede opbelde. Hoewel Han toegaf ontzettend kwaad te zijn op Herman, zei hij tegen de politie dat hij hem nooit wat zou aandoen. De bedrogen echtgenoot had inmiddels een nieuwe vriendin, en hij had een sluitend alibi op de avond van de verdwijning van Herman. Ook de minnares had een goed alibi, zij was op vakantie bij haar zus in het buitenland. Toch sloot de politie later niet uit dat Herman slachtoffer was geworden van een 'crime passionnel'.

Met de ontdekking van deze buitenechtelijke relatie kon de politie het briefje verklaren dat door het NFI was verduidelijkt. Waarschijnlijk probeerde Herman zijn minnares schriftelijk te melden dat hun relatie voorbij was. Het was blijkbaar toch géén beginsel van een afscheidsbrief.

Nog een vreemde aantekening
Hoewel de politie dus in bezit was van het kladblok waarop Herman aantekeningen maakte op zijn werk, viel hen één notitie niet op, terwijl deze wel degelijk interessant kon zijn. Tv programma Tros Vermist bestede aandacht aan de zaak, en daar kwam deze aantekening vluchtig voorbij. Herman zou het op de dag van zijn verdwijning hebben geschreven.

Of had Herman toch wél een geheim waar niemand van af wist? Had hij een afspraak bij het Waterschap, en vertrouwde hij het niet? Had hij daarom de pepperspray - spuit bus meegenomen? Zou hij dan ene Moes + nog een onbekend persoon ontmoeten? 
Er kwam nooit een antwoord op deze vragen.

Onderzoek gesloten, maar later weer geopend
De vermissingszaak van Herman bleef vooral heel onduidelijk. Ondanks alle raadsels bleef de politie tamelijk voorzichtig met hun conclusies. En hoewel er een hoop vragen onbeantwoord bleven, waren er uiteindelijk geen aanknopingspunten meer. De zaak werd op een laag pitje gezet.

Totdat er in 2018 een nieuwe specifieke tip binnenkwam. Iemand zou meer weten over de verdwijning van Herman, en een cold case team heropende de zaak na 8 jaar. Hoewel de tip uiteindelijk tot niets leidde, kwamen er wel nieuwe aanknopingspunten naar boven waardoor het team het onderzoek wilde doorzetten. Deze keer zou er onderzocht worden met het standpunt dat Herman slachtoffer was geworden van een misdrijf. Het zelfmoordscenario werd uit het raam gegooid.

Het cold case team was niet erg te spreken over het oorspronkelijke onderzoek. Volgens hen waren niet alle mogelijke getuigen verhoord, en waren sommige andere getuigen te zachtaardig ondervraagd. Alle getuigen van toen werden opnieuw gehoord door het nieuwe team, en ook werden nog niet eerder gehoorde getuigen aan de tand gevoeld. Ook het hele forensisch onderzoek werd opnieuw uitgevoerd met de nieuwste technieken. 

De politie organiseerde na de heropening van het onderzoek een bewonersparticipatieavond, een soort informatieavond. Daarmee hoopten ze nieuwe informatie te verkrijgen van mensen die nog niet eerder hadden gesproken. Het nieuwe team liep op deze avond alles van begin tot eind door met de aanwezigen. Hierbij lieten ze een aantal mysterieuze notities zien die Herman had gemaakt in zijn agenda, met de vraag of iemand een idee had wat ze konden betekenen. Het had iets te maken kunnen hebben met zijn affaires, maar ook met zijn vermeende criminele contacten (waarvan nooit iets is bewezen).

Er kwamen uiteindelijk meer dan 45 nieuwe tips binnen, en terwijl deze stuk voor stuk werden nagekeken door de politie, werd er opnieuw onderzoek verricht aan de auto van Herman. De wagen werd grondig van binnen en buiten geïnspecteerd, en ook een aantal persoonlijke eigendommen en zijn kleding werden onderricht aan onderzoek. Het cold case team keek ook telefoons en telefoongegevens opnieuw helemaal na. Het leidde allemaal tot niets. 

Evert de C.
Omdat het algemeen bekend was dat Herman bevriend was met de later in België veroordeelde Evert de C, werd er onderzoek gedaan naar hun vriendschap. Evert de C. en Herman werden geregeld samen gezien in IJzendijke. -In het jaar 2012 werd Stijn Saelens vermoord aangetroffen in de buurt van zijn kasteel ter Wingene (West-Vlaanderen). De moord kreeg landelijke bekendheid in België als de Kasteelmoord. Evert de C. zou de moordmakelaar zijn geweest bij dit misdrijf. Of te wel, de C. zou in opdracht een moordenaar hebben gevonden die de moord pleegde. Hoewel Evert de C. altijd heeft ontkent, werd hij wel veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf.

Op 26 maart 2019 zocht de politie in de tuin van Hotel de Vier Heemskinderen, aan de Landbouwpoortstraat in IJzendijke, naar het lichaam van Herman. Bij de zoekactie werd o.a. gebruik gemaakt van een grondradar, een drone en een graafmachine. Evert de C. was eigenaar van het hotel en had toestemming gegeven om te graven. Een dag eerder was hij al door de politie gehoord over de vermissingszaak. Herman had in het verleden graafwerkzaamheden uitgevoerd in de tuin van het hotel.

Er werd ook gegraven bij het terrein van de waterzuivering van Waterschap, waar de wagen van Herman geparkeerd had gestaan. Het cold case team vond dat er genoeg aanleiding was om daar te zoeken. De zoekingen leverden uiteindelijk niks op. 

Informatie en tips
Herman is inmiddels al vele jaren geleden verdwenen. Zijn dochtertje, vrouw en vrienden missen hem nog enorm. Vooral zijn dochter heeft het erg moeilijk met het feit dat ze nu opgroeit zonder vader en ze mist hem ongelofelijk veel. De politie weet zeker dat er mensen in IJzendijke zijn die meer van de zaak afweten. Bent u daar één van? Als u ook maar iets weet, neemt u dan alstublieft (anoniem) contact op. Zelfs een klein detail kan een puzzelstukje op de juiste plek leggen. Twijfel dus niet en kom in contact.

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Klik hier voor meer cold case vermissingen

Praat over deze zaak mee op ons forum

Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials