De cold case vermissing van Imelda Becerro - Bruinisse - 21-05-1993

Op zaterdag 22 mei 1993 kreeg het politiebureau in Zierikzee een verontrustende telefonische melding binnen over een vermiste vrouw. De beller was ene Jaap, die verklaarde dat hij zijn Filipijnse echtgenote uit het oog was verloren op de terugreis van Engeland naar Rotterdam met de ferry. Het stel was samen met hun pas 1-jaar oude dochter Joanne een paar dagen met de boot naar Engeland op vakantie geweest en had op de terugvaart naar Nederland ruzie gekregen. Imelda zou daarop de hele nacht hebben gefeest met een aantal Filipijnse mannen die ze die avond bij het casino hadden ontmoet, en was daarvan in de ochtend nog steeds niet teruggekeerd. Jaap was hierover zo kwaad dat hij na het aanmeren van de ferry meteen met zijn dochtertje was weggereden zonder te hebben gezocht naar zijn vrouw.

Vierentwintig uur later, toen hij nog altijd niets had gehoord van Imelda, besloot hij aangifte te doen van vermissing.

 

Over Imelda Beccero
Imelda komt oorspronkelijk uit de Filipijnen en kwam naar Nederland toen criminelen haar onder valse voorwendselen een baantje als folkloristisch danseres hadden beloofd. Ze werd echter meteen in de prostitutie gegooid, en werkte o.a. in de Rotterdamse nachtclub Miljonair. Daar leerde ze in 1991 Jaap kennen, met wie ze uiteindelijk zou gaan trouwen. Het echtpaar kreeg een dochtertje en kwam uiteindelijk te wonen in het Zweeuse Bruinisse. Imelda onderhield nog geregeld contact met haar familie in het de Filipijnen, waarbij ze regelmatig brieven schreef aan o.a. haar zus. Daarin liet ze vaak blijken hoe gek ze was op haar dochtertje Joanne en schreef ze dat zij alles voor haar betekende. Het huwelijk met Jaap was helaas niet goed, en ook dat liet ze weten aan haar vertrouwde zus op de Filipijnen. Zo omschreef ze haar man als 'die gek' en schreef ze bijvoorbeeld dat ze de haren wel uit de kop kon trekken van de ex-vriendin van Jaap. Judy, die dezelfde Aziatische roots deelde, bemoeide zich tot grote frustratie van Becerro blijkbaar nog vaak met het echtpaar. 

Politieonderzoek
De politie nam de vermissing direct serieus en startte een groot onderzoek om Imelda terug te vinden. De verklaring van Jaap over de Filipijnse mannen werd grondig uitgezocht. Het was belangrijk om te weten of Imelda daadwerkelijk met die heren in contact was geweest en of zij iets te maken konden hebben met haar verdwijning. Volgens Jaaps' verklaring hadden hij en zijn vrouw de heren ontmoet in het casino van de ferry. De groep mannen zouden voor North-Sea-Ferries werken en vierden dat hun vakantie was begonnen. Zij zouden bij aankomst in Nederland vanuit Schiphol naar de Filipijnen afreizen. Toen het casino om 1 uur 's nachts sloot keerden Jaap en Imelda, ondanks een vermeende uitnodiging van de Filipijnse mannen om in hun kajuit nog wat te gaan drinken, terug naar hun eigen slaaphut. En hoewel Jaap verklaarde te hebben willen slapen, zou zijn vrouw juist op de uitnodiging in hebben willen gaan. Volgens zijn verklaring zou Imelda na een echtelijke ruzie alsnog naar de kajuit zijn gegaan van de andere Filipijnen en was ze daarvan na het aanmeren van de boot nog steeds niet teruggekeerd. 

Om dit verhaal te controleren reisde de recherche af naar de andere kant van de wereld om de mannen in de Filipijnen te ondervragen over hun contact met het stel uit Bruinisse. Samen met de lokale politie traceerden de rechercheurs de betrokkenen en konden zij hun kant van het verhaal aanhoren. De verklaring van de mannen bleek echter heel anders dan die van Jaap. Volgens hen hadden zij Imelda en Jaap die avond helemaal niet uitgenodigd naar hun kajuit, en was het verhaal van de Nederlander één grote leugen. Verder onderzoek wees uiteindelijk onomstotelijk vast dat de Filipijnen de waarheid vertelden. 

Jaap G. als verdachte aangemerkt
In de zomer van 1993 werden Jaap én zijn ex-vriendin Judy officieel gezien als verdachten. De politie vermoedde dat zij samen de moord op Imelda gepland hadden en dat het motief mogelijk de levensverzekering van haar was. Judy was overigens hoogzwanger van Jaap op het moment dat Imelda vermist raakte.
Er kwam een uitgebreid onderzoek naar G., waaruit o.a. bleek dat hij Imelda tijdens hun huwelijk (zwaar) had mishandeld. Hij had haar zelfs een keer met een schaar in haar oor gestoken.

In de hoop op een doorbaak begon de politie de telefoongesprekken van Jaap en Judy af te luisteren. Dit leverde echter geen bruikbare informatie op. Wat de recherche wel was opgevallen tijdens hun onderzoek was dat Jaap kort voor de verdwijning een levensverzekering voor Imelda had afgesloten ter waarde van tweehonderdduizend gulden, en dat hij de premie daarvoor netjes was blijven betalen nadat zijn vrouw in rook was opgegaan. De politie ging uiteindelijk over tot huiszoeking bij G., maar kon niets vinden dat hem aan de verdwijning of moord zou kunnen linken. Zijn auto werd om onverklaarbare redenen niet onderzocht, terwijl het voertuig volgens één van de scenario's van de politie mogelijk juist het lichaam van Imelda had vervoerd.

Mogelijke scenario's
De kans was volgens de recherche groot dat Jaap G. zijn vrouw in hun slaapcabine om het leven had gebracht en haar lichaam vervolgens had meegenomen naar hun auto. Deze stond namelijk op zo'n dertig meter afstand van hun hut geparkeerd. Na het aanmeren in Rotterdam zou hij simpelweg van boord zijn gereden en het stoffelijk overschot ergens hebben gedumpt of begraven. Uit een reconstructie van de politie bleek dat het meeslepen van het dode lichaam naar de railing op het dek bijna onmogelijk moest worden geacht. Volgens de analyse zou dit niet ongezien zijn gebleven en was de kans klein dat G. zijn vrouw overboord had gegooid. 

De mogelijkheid dat Imelda per ongeluk in zee was beland werd zo'n beetje uitgesloten. De kapitein van de ferry verklaarde aan de politie dat het buitengewoon kalm weer was tijdens hun oversteek van Engeland naar Nederland en dat het niet aannemelijk was dat iemand onopzettelijk over de railing zou zijn gevallen. 

Coldcase
Het eerstgenoemde scenario zou volgens velen het meest logisch zijn, echter kon de politie in hun initiële onderzoek in de slaapcabine van Imelda en Jaap geen enkel spoor vinden dat in de richting wees van een misdrijf. Omdat in het huis van G. niets verdachts werd gevonden, en afgeluisterde telefoongesprekken ook niet wezen op betrokkenheid kwam het onderzoek naar de verdwijning en mogelijke moord op Imelda Becerro stil te staan. Het dossier ging onopgelost het archief in. 

Aandacht van Peter R. de Vries
In 2009 kwam er weer beweging in de zaak nadat Joanne, de inmiddels 17-jarige dochter van Imelda en Jaap, een emotionele brief schreef naar Peter R. de Vries waarin ze om zijn hulp vroeg. De bekende misdaadverslaggever kwam daarop in actie en deed maandenlang onderzoek naar de zaak. De tv uitzending die daarop volgde zorgde voor hernieuwde aandacht. In de uitgebreide aflevering confronteerde Peter Jaap G., terwijl die zijn aanhangwagen stond in te laden met spullen. De nogal stamelende G. voelde zich duidelijk niet op zijn gemak toen De Vries hem wees op de verdenkingen die nog steeds tegen hem bestonden en was niet in staat om overtuigend te antwoorden op zijn vragen. Judy, de ex-vriendin van G., kreeg ook bezoek van Peter R., waaraan ze bij een derde ontmoeting min of meer toegaf dat Jaap op de dag van de vermissing van Imelda bij haar langs was geweest om de kleine Joanne te droppen, en dat hij daarna urenlang was weggebleven. Toen hij terug kwam had hij volgens de Filipijnse een geheel andere outfit aan.

Dat G. na het aanmeren van de ferry naar zijn ex-vriendin was gegaan was al lang bekend. Volgens Jaaps' verklaringen van destijds was hij naar de woning gegaan om de verjaardag mee te vieren van de zoon van Judy. Echter bleek daar in de uitzending van Peter R. totaal geen sprake van te zijn geweest. Judy liet weten dat hij geen eens een verjaardagscadeautje mee had genomen en dat zij enkel fungeerde als oppas voor de kleine meid. Het vermoeden van Peter dat Jaap iets met de moord op Imelda te maken had groeide des te meer toen ook een goede vriendin van Judy hem vertelde dat G. op de bewuste dag aan Judy had gevraagd of zij vuilniszakken had, en dat hij uiteindelijk weer terug was gekomen met allemaal cementvlekken op zijn kleren. Toen Peter Jaap G. vroeg waar hij die dag ineens heen was gegaan zei G. het niet meer te weten, maar dat hij zich inderdaad kon herinneren dat hij even weg was geweest. 

Moord, mishandeling en seksueel misbruik
In de uitzending kwam o.a. ook de moord op Kim Veronica Camarines even aan bod. Kim, die ook Filipijnse was, had in 1994 een poosje een relatie met Jaap gehad. Hij was toen eigenaar of pachter van een seks-huis waar Kim werkzaam was als prostituee. Bij het beëindigen door Kim van de relatie werd G. zó boos dat hij de vrouw met een mes in haar borst stak. Omdat ze geen verklaring had durven af te leggen kwam G. er zonder kleerscheuren van af. Op 3 mei 1996 werd Kim dood aangetroffen in haar peeskamertje. Ze bleek te zijn vermoord. De politie onderzocht het misdrijf en kreeg Jaap G. in het vizier. Hij zou haar hebben gedreigd en had volgens verklaringen wel eens tegen Kim gezegd dat zij hetzelfde zou eindigen als Imelda. Ondanks deze uitspraak richtte de politie zich voornamelijk op de echtgenoot van de Filipijnse, die uiteindelijk over een waterdicht alibi bleek te beschikken. De zaak bleef onopgelost. 

Ook belichtte De Vries de mishandeling door Jaap op Judy, die door zijn vermoedelijke toedoen o.a. twee armen brak. Ook hier kwam Jaap mee weg. De enige keer dat hij werd veroordeeld tot een celstraf (van anderhalf jaar) was toen er aan het licht kwam dat hij nota bene zijn eigen dochter Joanne tien maanden lang seksueel had misbruikt. 

Graafacties in tuin
Tien jaar na de aandacht van Peter R. de Vries kwam er aandacht voor de zaak van het cold case team van de politie. De moeder van Jaap G., die al die tijd samen met haar man in Bruinisse woonde, verhuisde naar een verzorgingstehuis waardoor er voor het onderzoeksteam een kans ontstond om de locatie te onderwerpen aan een (bodem)onderzoek. Er gingen namelijk al langere tijd geruchten dat G. het lichaam van Imelda destijds in de tuin van zijn ouders had begraven. Ook was er een tipgever die had gewezen op een 'verdachte situatie' bij de woning aan de Van Hertsbekestraat. Een team van specialisten onderzocht de gehele achtertuin maar moest uiteindelijk concluderen dat het onderzoek niets had opgeleverd. 

Informatie en Tips
Hoewel Jaap G. alle schijn tegen heeft en veel mensen vermoeden dat hij Imelda Becerro heeft vermoord en doen verdwijnen is dit tot op de dag van vandaag niet onomstotelijk vast komen te staan. Zijn betrokkenheid is ondanks diverse onderzoeken tegen hem niet bewezen. Is er dan toch iemand anders verantwoordelijk voor haar dood, of heeft G. tot op heden het geluk aan zijn zijde gehad? Een vraag die de gemoederen nog altijd bezighoudt. 

De zaak is na meer dan dertig jaar nog steeds niet opgelost en de nabestaanden van Imelda, waaronder natuurlijk ook Joanne, hopen nog altijd dat er ooit antwoorden komen. Zij, de politie en ook Stichting Coldcasezaken hopen dat er iemand is die meer weet, en dat diegene eindelijk naar voren kan of durft te komen met de benodigde informatie. Wij doen daarom een oproep: Weet u meer van deze zaak? Laat het ons nu weten via het onderstaande contact-formulier. Dat kan desgewenst geheel anoniem. Zorg dat u zoveel mogelijk details noemt, dan sturen wij het door u ingestuurde bericht door naar het betreffende cold case team van de politie. Twijfel niet en kom nu alstublieft in contact. 

*U kunt ook in het Filipijns reageren.

Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale (o.a. kranten) archieven van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC  etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina

Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.