De cold case vermissing van Marina Schulein - Amsterdam - 26-07-1996
Marina Schulein, een destijds 30-jarige vrouw die al veel had meegemaakt in haar relatief korte leven, verdween op 26 juni 1996 spoorloos toen ze bij haar moeder thuis mededeelde dat ze even wat eten ging halen en de voordeur achter haar dichttrok. Ze was daar een aantal dagen wezen logeren omdat ze zich ziek voelde. Zelf had ze geen dak boven haar hoofd en woonde ze volgens haar moeder op straat. Marina was de laatste jaren verslaafd geraakt aan drugs, en voorzag in haar verslaving door seksuele diensten aan te bieden op tippelzones in Amsterdam.
Haar moeder Riek had met veel verdriet alleen maar kunnen toezien hoe haar dochter langzaam maar zeker ten onder ging aan dat leven. Ooit was het een levenslustige meid geweest, die goed kon leren en gek was op muziek. Een jonge vrouw die droomde van een huisje-boompje-beestje leven. Ooit... Want na de tragische dood van haar vader, nam haar leven een grote wending.
Over Marina Schulein
Marina groeide als enig kind op in een Amsterdamse volkswijk. Haar ouders, Riek en Chris, waren dol op haar, maar voelden zich te oud om het gezin na Marina nog verder uit te breiden. Nichtje Petra, de dochter van een zus van Riek, werd door Marina echter als een zus gezien, en de twee meiden brachten in hun jeugd enorm veel tijd met elkaar door. Marina, die in familiekringen vaak Marjan werd genoemd, was een uitstekende studente en ging dan ook naar het atheneum. Ze sprak maar liefst vijf talen, en had de droom om ooit diskjockey te worden. Muziek was namelijk een van haar grote passies, en dan met name reggaemuziek. Marina was zo dol op muziek dat ze zelfs haar eigen mengpaneel had gemaakt waarmee ze haar eigen deuntjes kon maken. Ook zong ze graag Amsterdamse smartlappen, hoe kon het ook anders als echte Amsterdammer.
Op latere leeftijd haalde Marina haar horeca en taxidiploma, en werkte ze bij de plaatselijke bakker. Ze woonde in een appartement in de Bijlmer en had volgens haar moeder veel plezier in het leven. Nicht Petra had inmiddels een relatie en kinderen, waardoor het contact met de twee 'zussen' was verwaterd. Helaas nam het leven van Marina in 1994 een tragische wending toen er bij haar vader de slopende ziekte Alzheimer werd geconstateerd. De progressieve ziekte van Chris was ontzettend moeilijk om aan te zien voor zijn gezin. Documentairemaakster Ireen van Ditshuyzen volgde de drie in de documentaire 'Vergeten' , waarin pijnlijk werd weergegeven wat dementie met iemand en diens omgeving doet. Vader Chris werd uiteindelijk opgenomen in een instelling voor dementerende mensen. In de docu stond hij in de lange hal van de afdeling met zijn rug naar zijn gezin toe en riep hij om zijn dochter. Marina waar ben je? Ze sloeg daarop haar arm om hem heen en zei, hier ben ik papa... Maar haar vader herkende haar niet en sloeg haar boos van zich af... De aangeslagen Marina kon dit alles nooit verwerken. Chris overleed in 1995.
De dood van haar vader zorgde voor een verandering in de eind-twintiger. Ze kreeg andere vrienden, veelal hoeren, pooiers en dealers, en raakte al snel aan de drugs. Moeder Riek kreeg te horen dat haar dochter op tippelzones was gezien, en moest met leden ogen aanzien hoe Marina steeds verder de afgrond ingleed. Ze raakte haar baantje kwijt en stal geld van haar moeder om aan drugs te komen. De eens zo mooie meid was angstvallig snel veranderd in een uitgemergelde junk... Toch bleef Riek haar dochter steunen waar ze kon. En ondanks de verslaving, belde Marina haar moeder nog bijna dagelijks. De band tussen hen was nooit verslechterd. Eind juni stond ze ineens voor de deur en liet weten zichzelf ziek te voelen. Ze overnachtte twee nachtjes bij Riek, waarna ze op vrijdag 26 juni -zoals gezegd- het huis rond 22:00 uur verliet om wat te eten te gaan halen. Marina zou nooit meer thuiskomen en spoorloos verdwijnen.
Vermist
Over het politieonderzoek, en overigens over de hele zaak, is niet veel bekend. Wat we wel weten is dat Riek na de vermissing van Marina overal naar haar zocht. Ze hing onvermoeid flyers op in de Amsterdamse straten en liet zich interviewen door kranten en tv programma's. Jaap Jongbloed, presentator van het programma Vermist, schonk o.a. diverse keren aandacht aan de zaak. De uitzendingen zorgden echter niet voor veel tips. De politie onderzocht naar eigen zeggen iedere aanwijzing, maar het leidde tot niets.
Doorbraak?
Even leek er een doorbraak te zijn toen de oude ID-kaart van Marina plots op haar oude adres werd bezorgd. De afzender was ene David. Niemand wist wie hij was, en de politie kon hem tot haar frustratie nooit traceren. De vraag hoe hij aan de pas was gekomen bleef dus ook onbeantwoord.
Duitsland
Riek bezocht uit moedeloosheid een paragnost in de hoop op nieuwe aanwijzingen over de vermissing van haar dochter. Deze zei dat Marina naar Duitsland was gegaan, en in het bijzijn was van iemand die haar 'iets' had beloofd. De hopeloze moeder ging de daarop volgende tijd vier keer naar Duitsland, en hing flyers op in o.a. Berlijn. Ze vond het zo'n gek verhaal nog niet, want Marina sprak vloeiend Duits, en had ook een vriend uit het land genaamd Robbert. De moeite en energie van Riek werden niet beloond.
Ze besloot een andere paragnost te raadplegen. Die meldde haar dat Marina was overleden aan een overdosis drugs. Ook vernam ze geruchten dat haar dochter onder het beton zou liggen na een uit de hand gelopen ruzie over drugs. Het waren verhalen waar Riek uiteindelijk niets mee kon.
Interessante tip
Er gingen zeven lange jaren voorbij zonder dat er veel beweging in de zaak zat. Maar opeens stond er een echtpaar voor de deur. De vrouw van het stel meldde dat ze Marina in de dagen rond de vermissing zeer waarschijnlijk in een huis heeft zien worden binnengetrokken. Het was een paar huizen verder van haar eigen woning, namelijk aan de Warmondstraat 89/hs. Buurtbewoners ondervonden in die tijd veel overlast vanuit het 'drugspand', waar vaak toeterende auto's voorbij reden, of luidruchtige drugs-verslaafden stonden. Op een avond zag ze Marina door drie voor haar onbekende Surinaamse mannen het portiek worden uitgeslagen. De zichtbaar aangeslagen Marina liep daarna huilend weg, maar keerde volgens de vrouw al na enkele stappen weer om, om vervolgens terug te lopen en aan te bellen bij nummer 87/hs.. Op dat moment zou er een Surinaamse man de deur open hebben gedaan en haar naar binnen hebben getrokken. Daarbij riep hij volgens de vrouw 'hou je stil'...
Omdat de getuige bang was voor haar eigen veiligheid meldde ze het incident nooit eerder. De politie startte na de tip een onderzoek, en kreeg van meerdere oud-buurtbewoners een soortgelijk verhaal te horen. De vrouw was dus niet de enige die het voorval had zien gebeuren. De nog levende betrokkenen werden door de politie gehoord. De bewoners van portiekwoning 87/hs bleken destijds een oudere vrouw te zijn met haar zoon Ruud, en twee van zijn neven. Er werd met radarapparatuur in de tuin gezocht naar verstoringen in de grond, maar het was volgens de politie 100% zeker dat Marina daar niet lag. Het onderzoek werd weer gesloten...
Informatie en Tips
Hoewel er na de vermissing best wat aandacht vanuit de media is geweest, is de zaak toch tamelijk onbekend gebleven. Documentaire Vergeten, de uitzendingen van Vermist, en ook een reportage van filmmaker Wilberry Jakobs genaamd 'Het witte vestje' konden het verschil uiteindelijk niet maken. Moeder Riek overleed in 2021, en heeft nooit geweten wat er met haar dochter is gebeurd. Haar weduwnaar Harry denkt nog vaak terug aan de zaak. Hoewel hij zijn stiefdochter nooit gekend heeft, doet het hem veel.
Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij hopen dat er mensen zijn die meer weten over de vermissing van Marina. Bent u dat? Weet u bijvoorbeeld wie David is, of een ander detail? Of weet u daadwerkelijk wat er met haar is gebeurd? Laat het dan alstublieft nu weten. Twijfel niet en kom in contact.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.
U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.
Help mee en deel deze pagina. Volg ons ook op onze socials
Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina
Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.