Update mei en aug 2023: Er zijn bij ons diverse tips binnengekomen over deze zaak
De cold case van Mirjam Möller - Rotterdam - 06-05-1997
Op 6 mei 1997 stuitten voorbijgangers aan de Maetelinckweg in Rotterdam tot hun grote schrik op het dode lichaam van een vrouw. Het bleek te gaan om de 28-jarige Mirjam Möller. Ze was zo ernstig toegetakeld dat de politie haar pas de volgende dag kon identificeren met vingerafdrukken. Een onbekende dader had de alleenstaande moeder van twee kinderen met meer dan zeventig messteken om het leven gebracht. Daarbij had hij ook haar gezicht verminkt.
Over Mirjam Möller
Mirjam werd op 18 oktober 1968 geboren in Wageningen. Als kind was het een lief, vrolijk meisje en had ze een normale jeugd. Ze had tenminste één zus. Als jonge tiener kreeg ze verkering met haar jeugdliefde, maar toen ze zestien was hield die relatie geen stand. Na de breuk stopte Mirjam met school en begon ze steeds meer softdrugs te gebruiken. Haar moeder kreeg door dat er steeds meer dingen in huis verdwenen, en vond op een dag aluminiumfolie. Ze kwam tot de schokkende ontdekking dat haar dochter heroïne gebruikte. Op haar achttiende ging Mirjam uit huis, en begon ze een beetje rond te zwerven in het land. Uiteindelijk belandde ze in havenstad Terneuzen. Daar werkte ze als prostitué om haar verslaving te kunnen bekostigen.
In 1988 wist Mirjam met behulp van haar daadkrachtige moeder af te kicken van de drugs. Het ging daarna beter met haar, en ze kreeg een relatie met een man die ze ontmoette tijdens haar verblijf op het Griekse eiland Kreta. Ze raakte zwanger van hem, maar nog voor de geboorte van hun kind liep de relatie op de klippen. Mirjam keerde terug naar Nederland en ging in Ede wonen. Daar bracht ze een dochtertje ter wereld. Ze was een lange periode clean en het het was gelukkig toch nog goed gekomen.
Tot ze in 1992 iemand leerde kennen die veel op zijn kerfstok had. De twee raakten verliefd en besloten datzelfde jaar nog te trouwen. Mirjam bleek werd snel zwanger van haar tweede kindje. Echter kon ze de verleiding van hard drugs niet weerstaan, waardoor ze zwaar verslaafd beviel van haar zoontje in het ziekenhuis. De baby was door het drugsgebruik van zijn moeder zelf ook verslaafd aan drugs en moest daarom in het ziekenhuis blijven om begeleid af te kicken. Mirjam probeerde in de periode na haar zwangerschap een aantal keren af te kicken, maar kon elke keer niet lang van de drugs afblijven. Om aan geld te komen pleegde ze samen met haar man verschillende overvallen.
Op een ochtend werden Mirjam en haar man samen van hun bed gelicht door de politie. Het echtpaar kreeg beiden een gevangenisstraf voor hun vergrijpen. Mirjam werd anderhalf jaar cel opgelegd, die ze voornamelijk uitzat in het huis van bewaring in Utrecht. De kinderen van het stel werden door de kinderbescherming van hun afgenomen.
Nadat beiden weer op vrije voeten kwamen besloten ze uit elkaar te gaan. Mirjam raakte daarna algauw weer aan de drugs. Ze stond op 7 april 1997 doodziek voor de deur bij haar moeder, die haar naar binnen liet. Zij kon echter niet voorkomen dat haar dochter de volgende dag alweer vertrok richting Rotterdam, naar de tippelzone. Ze hebben elkaar hierna nooit meer gezien. Een maand later werd het toegetakelde lichaam van Mirjam door voorbijgangers aangetroffen aan de Maetenlinckweg. Mirjam werd niet ouder dan 28 jaar.
Politieonderzoek
Na pathologisch onderzoek bleek dat Mirjam één, twee of hoogstens drie dagen voordat ze gevonden was vermoord moest zijn. Het sporenonderzoek aan de Maetelinckweg werd bemoeilijkt door de hevige regenval die had plaatsgevonden voor de vondst van het lichaam. Er werden eigenlijk geen concrete aanwijzing gevonden, maar omdat het er niet op leek dat er een worsteling was geweest ging de recherche er vanuit dat Mirjam op een andere plaatst moest zijn vermoord. Ze zou volgens dat scenario pas na haar dood op de uiteindelijke vindplaats zijn neergelegd.
In de hoop op meer informatie sprak de politie na de moord met veel van haar collega's van de tippelzone en met mensen uit het drugswereldje. Beiden kringen behoorden tot ongeveer de moeilijkste groep om waardevolle getuigen te vinden. De politie joeg tippelaarsters in die periode immers geregeld weg van illegale tippelzones, en hoefde alleen al om die reden niet te rekenen op veel medewerking van de kwetsbare vrouwen. Tegelijkertijd waren veel van de tippelaarsters verslaafd en was hun geheugen daarom slecht en onbetrouwbaar. De mensen uit het drugswereldje waren ook geen vrienden van de politie. Er werd maandenlang onderzoek gedaan, maar het leverde geen enkele verdachte op.
Het enige waar de politie achterkwam, was dat Mirjam zichzelf op 2 mei om 17:00 uur had uitgeschreven uit de crisis kliniek Symion aan de Daltonlaan, en dat een begeleider haar op de Mathenesserbrug had afgezet. De brug lag op een kwartiertje loopafstand van de tippelzone aan de Keileweg. Het was voor de recherche het laatste teken van leven van Mirjam. Wat er hierna is gebeurd was onbekend.
Daderprofiel
De politie had na al die tijd maar weinig aanknopingspunten gevonden. Er werd daarom een daderprofiel gemaakt die gebaseerd werd op de verwondingen van Mirjam. Volgens dat profiel zou de dader waarschijnlijk aan de volgende omschrijving voldoen:
• Iemand die geregeld in de omgeving van prostitués verkeerde.
• Iemand die seksueel gefrustreerd of teleurgesteld is
• Iemand die emotioneel snel uit balans is.
• Iemand die zoiets zei als 'als ik jou niet mag hebben mogen anderen jou ook niet hebben.
Er werd een beloning van 25.000 gulden door de politie uitgeloofd voor iemand die de gouden tip zou geven.
Vriendin van Mirjam vermoord
In augustus 1997 werd het lichaam van de nog maar 21-jaar oude Jacqueline Antes uit Zwijndrecht op een parkeerplaats in Zeewolde gevonden. De jonge vrouw was net als Mirjam op een gruwelijke wijze aan haar einde gekomen. Haar handen en voeten waren vastgebonden, en de dader had haar lichaam in folie gewikkeld en gedumpt. Jacqueline was een goede kennis, een vriendin, van Mirjam. Net als haar vriendin was Jacqueline ook drugsverslaafd en tippelde ze op de Keileweg in Rotterdam. De twee werden in nog geen vier maanden na elkaar vermoord. Volgens de familie van Jacqueline wist zij meer van de moord op Mirjam en vreesde ze voor haar leven. De politie heeft nooit bewijs gevonden voor een link tussen de twee misdrijven. Ondanks een flink aantal sporen in het onderzoek, werd ook de moord op Jacqueline niet opgelost. In beiden gevallen loopt de dader nog vrij rond.
Cold case zaak
Na meer dan vijfentwintig jaar is de gruwelijke zaak van Mirjam Möller nog steeds niet opgelost. Het is nog altijd onverteerbaar voor haar nabestaanden, en zij hopen dan ook dat er iemand is die na al die tijd eindelijk met meer duidelijkheid kan komen. Wie waren haar vaste klanten bijvoorbeeld, en waar overnachtte ze wel eens? Had ze met iemand problemen? Het zijn vragen waar ook de politie graag een antwoord op krijgt. Weet u ook maar iets van de moord op Mirjam? Laat het dan alstublieft weten.
Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.
U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.
Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials
Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina
Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.