De cold case van Natascha Meijer - Rotterdam - 23-07-1990

Op zondag 22 juli 1990 paste de 55-jarige Ilone van Poppel, zoals vaker, een dagje op haar kleindochter Peggy. De moeder van het 3-jarige meisje was Natascha Meijer, die zelf pas 22 jaar oud was. Omdat Natascha de verantwoordelijkheid voor haar dochter soms nog niet helemaal aan kon, nam oma Ilone de moederrol regelmatig van haar over. Dit weekend was er echter iets vreemds aan de hand. Natascha had helemaal geen contact meer opgenomen, terwijl zij dit normaalgesproken wel altijd deed om even te vragen hoe het met Peggy, haar dochtertje ging. Het baarde Ilone zorgen, en ze probeerde Natascha dan maar zelf te bellen. Deze nam niet op. Na het die dag nog een aantal keren tevergeefs te hebben geprobeerd, besloot ze rond middernacht naar het appartement te rijden aan de Beukelsdijk 10B in Rotterdam-West. Daar aangekomen zag ze tot haar verbazing dat de portiekdeur niet op slot was waardoor ze zonder haar reservesleutel te gebruiken naar binnen kon. Vanuit het gangetje ging ze richting de woonkamer. Daar kreeg Ilone de schrik van haar leven toen ze haar dochter naakt en bewegingsloos op een matras zag liggen.
In paniek ging ze naar de benedenburen, waar direct de politie werd gebeld. Zij constateerde waar Ilone al bang voor was. Natascha Meijer was niet meer in leven. Dat niet alleen, ze was slachtoffer geworden van een misdrijf.

Over Natascha Meijer
Natascha was als jonge tiener snel afgegleden naar lager wal. Ze leefde op haar 14e praktisch op straat, waar ze drank en drugs gebruikte. Sinds 1983 woonde ze samen met Fred, een tien jaar oudere hippie. Drie jaar later bleek ze zwanger, en schonk ze het leven aan dochtertje Peggy. Natascha was rond de 19 jaar oud toen ze moeder werd. Fred erkende het meisje echter niet als zijn dochter, en de relatie liep uiteindelijk stuk. Natascha gebruikte op dat moment ondanks het moederschap, en wellicht vanwege haar relatieproblemen, weer volop drank en drugs. De jonge moeder en haar dochtertje verhuisden naar de Beukelsdijk in Rotterdam-West.

Daar stortte Natascha zich al snel op het uitgaansleven en flirtte er op los met andere mannen. Het werd toen wel duidelijk dat ze de verzorging van haar dochtertje totaal nog niet aan kon. Vanaf dat moment nam moeder en oma Ilone de zorg voor Peggy steeds vaker van haar over. Natascha hield ondanks alles wel heel veel van haar dochter en belde vaak om te vragen hoe het met haar ging als ze bij oma was.

Vrienden van Natascha spraken over haar als opgewekte, goudeerlijke vrouw. Iemand die mensen snel vertrouwde en daarin wellicht een tikkeltje naif was. Wegens haar dankgebruik stond ze ook wel bekend als nogal een feestbeest. Maar wel een hele gezellige, want haar vriendenkring was enorm groot.

Mensen uit de buurt omschreven haar als onopvallende vrouw die haar eigen leven leek te leiden.

Sporen en forensisch onderzoek
De politie begon na de vondst van het lichaam met een sporenonderzoek in het huis van Natascha. Zij vonden o.a. een bierflesje op tafel en een merkwaardig kapotgescheurd sjaaltje. Er werden een aantal sporen veiliggesteld voor nader onderzoek, zoals sigarettenpeuken en een niet opgerookte joint. Want hoewel DNA-onderzoek nog niet van de grond was gekomen in 1990, kon de politie wel al vergelijkend bloedonderzoek laten uitvoeren. In de uitkomst daarvan werd vastgesteld dat de sigaretten niet door Natascha waren gerookt maar door een onbekend persoon. Ze had dus iemand over de vloer gehad. 

Ondertussen werd haar lichaam onderzocht door een patholoog anatoom. De specialist stelde vast dat de 22-jarige was over-leden als gevolg van bloedverlies door diverse steekwonden en wegens verwurging. Tijdens het onderzoek ontdekte de patholoog een vers spermaspoor op het lichaam van Natascha. Het werd vergeleken met het speeksel dat was aangetroffen op de aangetroffen joint. Van beide sporen kwam de bloedgroep overeen, bloedgroep O. 

Buurtonderzoek
Er werd door de politie een tienkoppig rechercheteam samengesteld om onderzoek te doen naar de moord op Natascha. Het team begon met het horen van buurtbewoners in de hoop op eventuele aanwijzingen. Wellicht had iemand iets verdachts gezien, of iets vreemds gehoord. Rond het huis van Natascha lagen enkele hotels en cafés, en de ondernemers werden ook gevraagd naar hun verhaal. 

In de kranten werd er door de politie een getuigenoproep gedaan. Mensen die tussen zaterdag 18:00 en zondag 24:00 uur iets verdachts hadden gezien dienden zich te melden. 

Omdat Natascha erg actief was geweest in het uitgaansleven, deelde de recherche talloze strooifolders uit in de vele disco's en horecagelegenheden in de buurt. In de folder stonden o.a. een foto van Natascha en dezelfde getuigenoproep.

Natascha en haar dochtertje Peggy

Man naar binnen in woning
Hoewel het buurtonderzoek en de getuigenoproepen niet veel opleverden, was er wel een interessante tip binnengekomen. Een getuige had op 22 juli namelijk een man de woning van Natascha binnen zien gaan. De man zou donker haar hebben gehad en was gekleed in een keurig kostuum. Het was op dat moment rond een uur of 18:00. De politie onderzocht deze tip, maar of de identiteit van deze man ooit bekend is geworden is niet openbaargemaakt. Een groter onderzoek werd nooit aangekondigd naar dit figuur. 

Opzoek naar mannen
De rechercheurs richtten hun vizier vanaf dat moment actief op de mannelijke vrienden en seks partners van Natascha. De politie vermoedde dat de dader zich in deze kringen moest bevinden. Er was in de woning van de 22-jarige immers sprake geweest van een vrijpartij, en sporen leken naderhand op een eerder nog gezellige avond te wijzen. 

Arrestatie verdachte
Op 9 augustus 1990 was er dan opeens een arrestatie. De 25-jarige Rene J. uit Rotterdam werd verdacht betrokken te zijn bij de moord op Natascha Meijer. De recherche was er achter gekomen dat J. twee avonden voor de vondst van het lichaam nog een kop koffie was wezen drinken bij het latere slachtoffer. Hij was daarmee de laatste persoon die Natascha levend had gezien.

In de verhoorkamer verklaarde Rene dat Natascha die avond niet alleen bezoek had gekregen van hem, maar dat er ook nog een andere man op de bank zat toen hij binnenkwam. Diegene had zich aan Rene voorgesteld als Hans of Frans, en droeg een houthak-kershemd. Verder had hij volgens eigenzeggen bij het vreemdelingenlegioen gezeten. Opvallend was dat deze onbekende man Rene zou hebben gevraagd of hij er bezwaar tegen had als hij een jointje zou opsteken. - Bij het sporenonderzoek was er een niet opgerookt jointje teruggevonden - 

De politie liet na deze verklaring een compositietekening maken van de onbekende man. Met de tekening in de hand gingen rechercheurs de forse vriendenkring van Natascha af in de hoop dat iemand hem zou herkennen. Maar niemand wist wie de man op de tekening kon zijn. Hierdoor ontstond er een vertwijfeling bij de politie. Vertelde Rene J. wel de waarheid of was dit een verzinsel? De argwaan werd groter toen bleek dat Rene direct na de moord zijn groene BMW een flinke schoonmaakbeurt bleek te hebben gegeven, en dat hij het weekend van de moord diverse keren in de buurt was geweest van de woning van Natascha, terwijl hij zich daarvoor juist lange tijd niet had laten zien.

Vrijgelaten
Op 10 augustus, al zes uur na de arrestatie, werd Rene J. vrijgelaten. Dit gebeurde op bevel van de rechter-commissaris in Rotterdam, die onvoldoende grond aanwezig achtte om een gerechtelijk vooronderzoek te beginnen. Hij bleef voor de recherche echter de belangrijkste verdachte in de moordzaak. J. had altijd ontkend iets te maken te hebben met de moord.

Hoewel er hierna nog wat andere mannen kort in beeld kwamen, werd het onderzoek naar de moord op Natascha Meijer niet veel later onopgelost gesloten.

Heropening zaak
Dankzij de grote inzet van Ilona, de moeder van Natascha, werd de zaak in 2002 opnieuw tegen het licht gehouden. Het had haar wel extreem veel moeite gekost. Dat bleek toen ze Peter R de Vries benaderde voor hulp. In de jaren daarvoor had ze tientallen brieven geschreven naar de politie, en zelfs naar politieke partijen, in een roep de zaak weer te openen. Ze werd echter altijd afgewimpeld met loze beloftes. Tot Peter R de Vries na het ontvangen van haar brief te hulp schoot.

In samenspraak met hem werd er eindelijk een nieuw rechercheteam op de zaak gezet die alle feiten van toen nog eens op een rij zette. Het beloofde een spannend nieuw onderzoek te gaan worden, want inmiddels was DNA-onderzoek een bewezen en succesvol opsporingsmiddel gebleken. Het spermaspoor zou misschien wel in één keer kunnen leiden naar de oplossing. 

Ook was het mogelijk dat relaties inmiddels waren veranderd, en dat sommige mensen ineens wel durfden te praten, terwijl ze dat eerder niet hadden gedaan.

DNA-onderzoek
De recherche wilde het DNA van zo'n tien mannen vergelijken met het gevonden spoor uit 1990. De mannen werkten allemaal vrijwillig mee aan het onderzoek, behalve één daarvan. Uitgerekend Rene J. weigerde om onduidelijke redenen mee te werken aan het onderzoek. Hij 'had al genoeg met de politie meegewerkt' vond J. De halsstarrige houding van Rene maakte hem opnieuw verdacht. Wist de Rotterdammer dat hij met deze test door de mand zou vallen? 

Peter R de Vries wist Rene uiteindelijk toch te overtuigen om zijn medewerking te verlenen aan het onderzoek. Er brak een gespannen tijd aan voor iedereen. Zou de moord dan eindelijk worden opgelost? Helaas niet, de uitslag was een grote teleurstelling. Geen van de DNA-profielen was een match met het spermaspoor uit 1990. Het pleitte de mannen, waaronder ook Rene J. van verdere verdenkingen vrij.

Hoewel de uitkomst niet bevredigend was, kan het oude spoor ooit alsnog leiden tot de oplossing. Zo nu en dan worden nieuw ingevoerde DNA-profielen van verdachten en veroordeelden aan de databank toegevoegd en vergeleken met opgeslagen dader-sporen. 

Informatie en tips
De tijd tikt echter wel door. Het onderzoek met Peter R de Vries is inmiddels ook al ruim twintig jaar geleden, en de databank heeft in al die jaren nooit gewezen naar een dader. Helaas is de moeder van Natascha niet meer onder ons. Zij heeft nooit geweten wie haar dochter heeft vermoord. Dochter Peggy zet de strijd nu voort. Zij hoopt samen met ons, dat er iemand rondloopt die meer weet over de moord op Natascha Meijer. Bent u dat? Ieder klein detail kan helpen, zelfs als u denkt dat het vast niets is. Als u iets weet, laat het dan nu weten. Belangrijk: U bent niet strafbaar als u na jaren pas met informatie komt.

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials

Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC  etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina

Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.