De cold case van Rhea Ann Mattice Martinot - Amsterdam - 24-06-2004

Vrijdag 25 juni 2004 kreeg de Amsterdamse politie melding van een vermissing. De 57-jarig Rhae Ann Mattice was niet op haar werk verschenen en niemand wist waar ze uithing. De politie begon een zoektocht waarbij o.a. een speurhond werd ingezet. Diezelfde middag vond het dier samen met een agent een lichaam van een dode vrouw in een ondiep slootje bij de Bijlmerwijde.

Het werd al snel duidelijk dat het ging om Rhae Ann en het stond meteen vast dat de vrouw slachtoffer was geworden van een verschrikkelijk misdrijf. Aan het leven van een bijzonder mens was abrupt een tragisch einde gekomen. Het misdrijf kreeg destijds veel te weinig aandacht, wat de zoektocht naar antwoorden wellicht extra moeilijk heeft gemaakt. Wij zetten op deze pagina alle feiten op een rijtje en vragen u om informatie. 

Over Rhae Mattice
Rhae Ann Mattice werd geboren in Brockville, een klein stadje in het oosten van Ontario, Canada. Ze was de dochter van Ross Mattice en de Groningse Reino Atje Tholen Mattice en de zus van Rosselind Mattice. Rhae was vanwege haar Nederlandse moeder dus half Nederlandse. Haar vader Ross was een oorlogsheld die Europa had geholpen aan de bevrijding. De jonge Rhae verhuisde toen ze drie jaar oud was samen met haar moeder en zus van Canada naar Nederland, waar ze met haar moeder kwam te wonen in Drachten. Daar groeide haar interesse in mode, en liep ze uiteindelijk zelfs op de catwalk in modeshows. Op een dag ontmoette ze Peter,  die ze steevast Pierre noemde omdat ze dat mooier vond klinken, en waarop ze stapelverliefd werd. De twee kregen een relatie en reisden even later voor vier maanden af naar Israel, waar Pierre een mooie stageplek had kunnen vinden. Toen ze weer terug in Nederland kwamen begon Pierre na zijn afstuderen in Leeuwarden een studie Landschapsarchitectuur in Wageningen en verhuisde het verliefde stel naar diezelfde stad.

Daar kwamen ze te wonen in een
 soort commune op een terrein met tot woning-omgebouwde schuurtjes, die werden bewoond door andere 'communieleden'. De schuur van Rhae en Pierre bestond uit twee kamers en een klein keukentje. Deze periode van haar leven speelde zich af in de hippietijd en Rhae genoot samen met Pierre, vriendinnen en andere 'communieleden' van een simpel maar zeer fijn bestaan vol psychedelische muziek en gezelligheid.

Bijlmermeer
Omdat Pierre een baan kreeg in Zeeland verhuisde het stel naar het Zeeuwse Middelburg. Daar kreeg het inmiddels getrouwde koppel twee dochters. Helaas zou het huwelijk echter geen standhouden. Rhae ging weg uit Zeeland en kwam te wonen in de Amsterdamse Bijlmer. In die buurt zette ze zich volop in voor liefdadigheidsprojecten en runde ze een tweedehandswinkeltje met de naam No Budget, waar voornamelijk kleding werd verkocht. Ze stond bekend als iemand die te alle tijde klaarstond voor iedereen, zelfs voor wildvreemden. Als klanten krap bij kas zaten gaf ze de spullen gratis weg en stopte ze daarbij soms ook nog wat geld toe. Rhae bekommerde zich haar hele leven al om iedereen. Vanwege haar grote inzet voor de armen uit de buurt was ze een bekende verschijning in de Amsterdamse Bijlmer geworden. Iedereen was dol op haar. 

In het No Budget winkeltje had ze ook haar tweede echtgenoot Ali ontmoet, een twintig jaar jongere man uit Afrika. Rhae woonde samen met hem en haar twee dochters in flatgebouw De Gouden Leeuw (Bijlmer). Ali werkte op de Bloemenveiling in Aalsmeer en kwam oorspronkelijk uit Togo. Hij had het zuidelijke continent in 1997 verruild voor een leven in Nederland, waar hij in het jaar 2000 met Rhae trouwde. Het gezin had onlangs een nieuw lid in de familie verwelkomd, namelijk hond Gida. Rhae was al haar hele leven dol op de natuur en hield ook erg van dieren. Niemand had zien aankomen dat ze maar weinig tijd zou kunnen doorbrengen met het nieuwe gezinslid. Ze werd tijdens een wandeling met Gida op gruwelijke wijze om het leven gebracht.

Pathologisch onderzoek
Een patholoog-anatoom onderzocht het stoffelijk overschot en kwam tot de conclusie dat de dader Rhae op een gruwelijke wijze om het leven had gebracht. 
Hij bleek op haar hoofd te hebben ingeslagen met een hard voorwerp en vermoedelijk ook op haar keel te hebben gestaan met zijn voet, waarna hij haar voor dood had achtergelaten in een ondiep slootje. Daar is de zwaargewonde Rhae uiteindelijk in het water gestikt. De moordenaar had haar zo vreselijk aangevallen dat ze o.a. een complexe schedelbreuk, gebroken sleutelbeen, verbrijzeld strottenhoofd en vele bloeduitstortingen had. Er bleek zelfs een vulling uit haar kies in haar hoofdgebied te zitten. 

Politieonderzoek
De politie begon haar onderzoek direct bij de vondst van het lichaam. Het rechercheteam stond echter al meteen met 1-0 achter, want het bleek dat Rhae was vermoord tijdens een hevige storm. Samen met het feit dat er daarna nog een hele stormachtige dag overheen was gegaan, had het sporenonderzoek geen goed gedaan. Er was letterlijk niets op de plaats delict aangetroffen dat kon bijdragen aan het onderzoek. Er werd in de aangrenzende sloot met duikers gezocht naar het moordwapen, maar deze werd ook niet gevonden. Het andere grote nadeel van de storm was dat áls Rhae al had geschreeuwd om hulp, niemand haar had kunnen horen. Getuigen van het misdrijf vinden werd daardoor vrijwel onmogelijk. 

Het motief van de moord werd wel snel duidelijk: Roof. Er waren namelijk veel spullen van Rhae ontvreemd, waaronder haar mobiele telefoon, portemonnee met pasjes en zo'n 75 euro, een rugzak en een zilverkleurig sigarettendoosje. Alles wat mogelijk iets van waarde had was weg. Het was dus een roofmoord, maar dan wel een extreem gewelddadige.

De politie stelde vast dat Rhae Ann die middag gewoon op haar werk was verschenen en op de avond van de moord, ondanks het gure weer, met haar hond Gida was gaan lopen. Ter hoogte van de volkstuintjes zou ze haar moordenaar tegen het lijf zijn gelopen. Het misdrijf vond plaats op maar zeer korte afstand van flatgebouw De Gouden Leeuw. Woonde de dader in de buurt? 

Tekst gaat verder onder de afbeelding

Verdachten
Het rechercheteam dat de moord onderzocht sprak -zoals bij elk moordonderzoek- met de mensen uit de omgeving, en de familie en kennissen van het slachtoffer. Door deze gesprekken kwam naar voren dat Rhae een zeer slecht huwelijk had met Ali, en dat het echtpaar op het punt stond te scheiden. Er zou veel ruzie tussen beiden zijn geweest, waarin ze elkaar voortdurend vernederden. Ali zou haar o.a. hebben uitgemaakt voor vies oud wijf en wilde naar verluid niet eens meer samen met haar over straat lopen omdat hij zich voor haar zou schamen. Maar het gaat nóg verder dan dat. Ali zou Rhae volgens haar zus tijdens een ruzie hebben gedreigd met de woorden 'I kill you'. Getuigen verklaarden dat hij haar ook weleens zou hebben geslagen. Of dit allemaal klopte bleef onduidelijk maar het was in ieder geval reden voor de politie om de Afrikaanse man eens goed aan de tand te voelen.

Daarbij ontkende Ali dat hij ook maar iets met de moord op zijn echtgenote te maken had. Camerabeelden die waren gemaakt door bewakingscamera's leken te bevestigen dat hij onschuldig was, en ook zijn collega's op de bloemenveiling in Aalsmeer bevestigden aan de politie dat Ali op de dag van de moord gewoon op zijn werk was verschenen. Hij had een stevig alibi. Volgens de politie kon hij de moord op Rhae niet hebben gepleegd. Met deze conclusie dreigde het onderzoek vast te lopen. Toch viel de recherche nog iets anders op in het dossier.

Nieuw aanknopingspunt
De dag van Rhae was die laatste middag normaal verlopen. Ze was rond 13:00 uur begonnen met haar werk in No Budget, waar ze gedurende de dag diverse klanten had geholpen. Tegen het einde van haar werkdag bleek er een gezin in de winkel te zijn geweest dat nogal opviel. Het ging om Sandra, haar veel oudere echtgenoot Jos en hun 5-jarige dochtertje. Na wat onderzoek van de politie bleek dat Rhae na haar werk tot een bepaald punt samen met dit gezin was teruggefietst naar huis, waarna hun wegen scheidden. 

In het dossier kwam de recherche echter een eerdere verklaring van Sandra tegen waarin ze had gezegd dat haar man op die dag in België verbleef. Dit rijmde duidelijk niet met de feiten, waardoor er bij de politie het gevoel speelde dat de vrouw haar man wellicht probeerde af te schermen. Jos C. werd nader onder de loep genomen, en niet zonder resultaat. C. bleek als Belg sinds 1985 illegaal in Nederland te wonen en was tot grote verrassing van de recherche al vaak in contact gekomen met de autoriteiten in ons buurland. Hij had zich daar o.a. schuldig gemaakt aan diefstal, diverse inbraken, verduistering, drankrijden en seks met dieren(!). Wat de politie daarna echter ter oren kwam wierp de bovengenoemde strafbare feiten met gemak in een grote schaduw. De Belgische politie liet weten dat C. al sinds 1985 op de vlucht was wegens het niet terugkeren van een verlof uit een psychiatrische inrichting in Antwerpen. Jos, die een zeer armoedig leven leidde met zijn gezin in de Bijlmer, bleek in België te zijn veroordeeld voor moord. 

Arrestatie verdachten
De puzzelstukjes vielen bijna vanzelf in elkaar toen bleek dat het arme gezin in grote -serieuze- geldnood zat. De dag van de moord op Rhae bleek namelijk het ultimatum voor Jos en Sandra te zijn om hun in beslaggenomen inboedel terug te krijgen. De spullen zouden worden verkocht als zij die ochtend niet het verschuldigde bedrag hadden terugbetaald. De som zou naar verluid zo'n 75 euro zijn geweest, precies het bedrag dat in de gestolen portemonnee van Rhae zat toen ze werd vermoord. Het werd de politie duidelijk dat Jos en Sandra die bewuste middag om geld waren wezen vragen bij Rhae. Vermoedelijk had ze het niet kunnen afstaan, en bleef het wanhopige gezin met het inboedelprobleem zitten.

Toeval of niet, het kleine gezinnetje bleek ook in de directe omgeving van de volkstuinen te wonen, de plek van het misdrijf. Ook was de telefoon van C. in de dagen rond om de moord aangestraald door een zendmast vlakbij de plaats delict. Had Jos C. de altijd behulpzame Rhae Ann van haar leven beroofd voor een schamele 75 euro? Alles leek in elk geval in die richting te wijzen. Sandra en Jos werden beiden gearresteerd.

Onopgelost
Hoewel de feiten voor zich spraken en de politie er bijna zeker van was dat Jos C. de gruwelijke moord op Rhae had gepleegd, konden zij maar lastig het bewijs vinden dat nodig zou zijn voor een veroordeling. Het moordwapen was onvindbaar en er waren geen enkele (DNA) sporen aangetroffen op de vindplaats van Rhae. De hevige storm die op het tijdstip van de moord over Amsterdam had geraasd had de politie misschien wel de oplossing gekost. Jos C. en Sandra kwamen na maanden te hebben vastgezeten weer op vrije voeten wegens gebrek aan bewijs. Op 8 december 2005 overleed Jos C. aan een hartaanval. 

Tips en Informatie
Hoewel het er sterk op lijkt dat Jos C. iets met de moord op Rhea-Ann te maken had, is dit nooit onomstotelijk bewezen. Daarom blijven wij zoeken naar antwoorden. Het zou enorm belangrijk zijn voor de nabestaanden als er op een dag duidelijkheid komt over wat er zich die avond heeft afgespeeld. Rhae Ann heeft in haar leven veel mensen geraakt en geïnspireerd, en velen van hen zouden alles overhebben voor de oplossing van dit misdrijf. 

Weet u iets over de moord op Rhea Ann Mattice? Laat het ons dan nu (anoniem) weten via onderstaand tipformulier. Wij zorgen ervoor dat uw informatie op de juiste plek terecht komt bij het aangewezen cold case team van de politie. Herinnert u zich maar enkele details? Ook dan zijn wij geïnteresseerd! Twijfel dus niet en kom alstublieft nu in contact. 

Help mee en deel deze zaak met uw volgers

Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC  etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina

Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.