De cold case van Sjef Delahaije - Breda - 5 september 1987

Over Sjef Delahaije
Sjef was alleenstaand en woonde in zijn eentje in de Breda'se wijk Haagse Beemden. Volgens zijn buren kreeg hij bijna nooit bezoek en was het een beetje een 'wereldvreemd figuur'. Hij werkte als assistent accountant en bezat ook een belastingbureau. Delahaije viel zonder dat zijn familie of omgeving daarvan op de hoogte waren op mannen, en was een bekende in de homoscene. De parkeerplaats waar hij later vermoord zou worden aangetroffen was een homo-ontmoetingsplaats, een plek die hij regelmatig bezocht.

Politieonderzoek
Rechercheurs ter plaatsen deden uitgebreid sporenonderzoek na het aantreffen van Sjef, en zochten o.a. met metaaldetectors de omgeving af naar het moordwapen en hulzen. En terwijl het lichaam door een patholoog anatoom werd onderzocht begon de politie ook aan een buurtonderzoek in de hoop dat iemand iets verdachts gezien of gehoord had. Iemand die in de buurt van de vindplaats woonde gaf daarin aan schoten te hebben gehoord in de vroege ochtend, maar meer informatie had diegene niet. 
Het sporenonderzoek leverde ook niets interessants op. De patholoog stelde vast dat Sjef zo tussen 05:00 en 05:30 moest zijn overleden, en dat hij van voren met vijf kogels was doodgeschoten. 

Het vinden van getuigen werd een moeilijke opgave voor de politie. In die tijd lag er een tamelijk groot taboe op homoseksualiteit, waardoor veel mannen niet naar buiten durfden te treden. Toch kwamen er een aantal getuigen en tipgevers naar voren nadat er een beloning was uitgeloofd van tienduizend gulden. Zo vertelde o.a. een getuige dat hij Sjef nog op het parkeerterrein bij het Liesbos had zien praten met een onbekende blonde man met een bestelwagen of Jeep. Dankzij de nieuwe opleving in de zaak kwam er bij de recherche uiteindelijk een verdachte in het vizier.

Twee verdachten aangehouden
Op 16 mei 1988 arresteerde de politie de 39-jarige Toni L. uit St. Willebrord. De man was al eerder met de politie in aanraking gekomen wegens onder meer handel in verboden middelen (amfetamine). Terwijl L. in alle toonaarde ontkende, deden agenten een huiszoeking in de ouderlijke woning van de verdachte. Twee dagen na de aanhouding van L, arresteerde de politie ook zijn vriendin, de 26-jarige Roosendaalse prostitué Francine M. Ook zij was een bekende van de politie. De twee verdachten waren beiden drugsgebruikers, en de geruchten dat zij iets met de moord te maken hadden gingen al een tijdje door de rondte in het verslaafdenmilieu. De politie vermoedde na de arrestaties dat de moord op Sjef een doelbewuste afrekening was geweest. Geen roofmoord of een uit de hand gelopen geval 'potenrammen' meer, motieven waar eerder nog wel aan werd gedacht. Waarom de politie vermoedde dat de twee hadden willen afrekenen met Sjef bleef onbekend. Hij was in elk geval geen klant van Toni L. 

Na twaalf dagen in voorarrest te hebben gezeten werd het stel, tot teleurstelling van de officier van justitie, weer op vrije voeten gesteld. De raadkamer van de rechtbank in Breda vond de bewijzen tegen L. en M. toch te mager om hun nog langer vast te houden. Door de vrijlating van de twee voormalig verdachten kreeg het onderzoek een flinke tegenslag te verwerken. 

Doorbraak in de zaak
Jaren gingen voorbij waarin het onderzoek naar de moord op Sjef Delahaije niet wilde vlotten. De zaak zat feitelijk muurvast. Tot de politie in 1992, zes jaar na het misdrijf, een nieuwe verdachte arresteerde. Het was de 25-jarige Frank H. uit St. Willebrord. Hij was dankzij een anonieme getuige uit België, en notabene door verklaringen van zijn ex-vrouw in het vizier van de politie gekomen.

H. zou de moord volgens zijn ex-vrouw in emotionele toestand aan haar hebben opgebiecht nadat hij die bewuste nacht met zijn Volkswagen busje was weggeweest. De verklaringen van haar stonden niet op zichzelf. De anonieme tipgever uit België, die zelf opzoek was naar homocontact op de avond van de moord, verklaarde tegenover de politie twee mannen te hebben gezien op de plek waar later het lichaam van Sjef zou worden gevonden. De twee mannen die hij zag hadden volgens de Belg ruzie. Hij was in staat beide mannen in groot detail te omschrijven aan de recherche, en wist ook nog wat voor auto er naast de Fiat van Sjef stond: Een Volkswagen busje. De tipgever had vanwege de ruzie die hij aanschouwde het kenteken opgeschreven van de Volkswagen: BR-69-08. Een uitvoerig onderzoek toonde aan dat het busje van Frank H. nagenoeg hetzelfde kenteken had, namelijk BR-69-DB. In het donker zou iemand al snel 08 als DB kunnen zien, dacht de politie hard op. De personen die de Belg omschreef leken daarnaast ook nog precies op Sjef en Frank H. 

Veroordeling
Het feit dat er geen enkel technisch bewijs was tegen H. was voor de rechtbank klaarblijkelijk niet van belang. De verklaring van diens ex-vrouw en de informatie van de Belgische tipgever bleken genoeg te zijn om Frank H. achter de tralies te krijgen voor moord. Volgens de rechtbank stond het vast dat H. degene was die Sjef Delahaije had vermoord en veroordeelde hem op 20 oktober 1992 tot zes jaar gevangenisstraf. 

Vrijspraak Frank H.
De advocaat van H. ging echter in beroep tegen het vonnis, waarna er zich in april 1993 een nieuwe getuige aandiende in de zaak. De anonieme bron verklaarde dat de twee eerdere verdachten Toni L. en Francine M. de echte daders waren, en dat Sjef Delahaije slachtoffer was geworden van een homoseksuele afpersing door de twee eerdergenoemden. De getuige zei dat Francine M. de moord aan haar had opgebiecht. Ze hadden volgens M. na de moord 25 gulden en een gouden ring met een zwarte steen erin van Sjef afgenomen alvorens op de vlucht te slaan omdat er een auto aan kwam.. 

Twee maanden later diende zich nog een getuige aan in de zaak, deze keer een vrouw die in het huis van bewaring verbleef in Breda. Zij beweerde dat de rechtbank een onschuldig persoon had veroordeeld, en dat de werkelijke verantwoordelijken voor de dood van Sjef de eerste twee verdachten waren: Francine M. en Toni L. 

De advocaat van Frank H., Mr Boone, bepleitte dat de Belgische tipgever het had over een oranje geel busje, terwijl H. juist een blauwkleurige had. Hij benoemde ook het feit dat zijn client was veroordeeld op 'horen zeggen' en dat er geen enkel technisch bewijs was gevonden voor zijn betrokkenheid bij de moord. Hij vond de getuigenisverklaringen over M. en L. 'zeer gedetailleerd en geloofwaardig'. Nu er heel veel twijfel en verwarring was ontstaan over de schuldvraag vroeg de strafpleiter daarom om voortijdige vrijlating van H., in afwachting van de uitspraak van het hof. Zijn eis werd ingewilligd, en Frank kwam daardoor begin juni van dat jaar op vrije voeten. Frank zelf ontkende overigens iets met het misdrijf te maken te hebben en zei slachtoffer te zijn van een wraakactie van zijn ex-vrouw. 

Op 12 oktober 1993 werd Frank H. door het gerechtshof in Den Bosch vrijgesproken van de moord op Sjef Delahaije. Volgens het hof was het niet overtuigend komen vaststaan dat hij de dader was. De nachtmerrie was, zoals hij zelf zei, eindelijk voorbij. 

Informatie en tips
Na de vrijspraak van Frank H. werd het stil in de zaak. Het is ons onbekend of de politie nog onderzoek heeft gedaan naar de eerste twee verdachten, Toni L. en Francine M.. Het staat echter vast dat de moord op Sjef niet is opgelost. Omdat de moord inmiddels is verjaard zal er niemand meer voor worden veroordeeld. Toch zouden de nabestaanden van Delahaije ontzettend graag antwoorden willen krijgen op hun vragen. Vragen die zij al meer dan dertig jaar hebben. Weet u meer over deze zaak? 
Laat het ons dan nu weten. Twijfel niet en kom in contact. 

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Praat over deze zaak mee op ons forum

Help mee en deel deze zaak. Volg ons ook op onze socials