De cold case van Sumbat Dawood Boghos - Almelo - 19-12-2014

Op 19 december 2014 deed mevrouw Boghos een gruwelijke ontdekking. Toen ze na een kort bezoek aan de dagbesteding thuiskwam aan het Muiderslot in de wijk Schelfhorst in Almelo, trof ze haar echtgenoot, de 74-jarige Sumbat, levenloos aan op de grond. Hij lag in een grote plas bloed, en het was direct duidelijk dat er iets vreselijks was gebeurd. De politie kwam snel ter plaatse en stelde vast dat de bejaarde man op gruwelijke wijze om het leven was gebracht: zijn keel was doorgesneden. Het misdrijf bracht onbeschrijflijk veel verdriet teweeg bij zijn familie en veroorzaakte een schokgolf onder de buurtbewoners.


Over Sumbat
Sumbat bracht het grootste deel van zijn leven door in Irak, waar hij en zijn gezin deel uitmaakten van de Armeense christelijke minderheid. Samen met zijn vrouw en hun vier kinderen leidde hij jarenlang een succesvol leven. Hij was mede-eigenaar van een vijfsterrenrestaurant in Bagdad, wat hem aanzien én financiële welvaart bracht. Ondanks dit succes bleef het leven in Irak moeilijk, zeker voor een christelijke familie in een overwegend islamitisch land. De onveilige situatie noopte de familie Boghos uiteindelijk tot vluchten. Rond zijn 65ste besloot Sumbat, samen met zijn gezin, Irak te verlaten. 

Armeens / հայկ

Սմբատ Դավուդ Բողոսի սպանության դեպքը

2014 թվականի դեկտեմբերի 19-ին տիկին Բողոսը սարսափելի հայտնագործություն արեց։ Օրվա զբաղվածությունից կարճ այցից հետո, երբ նա վերադարձավ տուն Ալմելոյի Շելֆհորսթ թաղամասի Մյուդերսլոտում, նա հայտնաբերեց իր ամուսնուն՝ 74-ամյա Սմբատին, կյանքից զրկված։ Նա ընկած էր մեծ արյան լճակում, և ակնհայտ էր, որ ինչ-որ սարսափելի բան էր տեղի ունեցել։ Ոստիկանությունը շուտով ժամանեց և պարզեց, որ տարեց տղամարդը դաժանորեն սպանվել էր. նրա կոկորդը կտրած էր։ Այս հանցագործությունը աննկարագրելի ցավ պատճառեց նրա ընտանիքին և ցնցեց թաղամասի բնակիչներին։

Սմբատի մասին
Սմբատն իր կյանքի մեծ մասն անցկացրել է Իրաքում, որտեղ նա և իր ընտանիքը պատկանել են հայկական քրիստոնյա փոքրամասնությանը։ Իր կնոջ և չորս երեխաների հետ նա տարիներ շարունակ ապրել է բարեկեցիկ կյանքով։ Նա Բաղդադում հինգաստղանի ռեստորանի համասեփականատեր էր, ինչը նրան ապահովել էր հեղինակություն և ֆինանսական բարօրություն։ Սակայն Իրաքում կյանքը դժվար էր, հատկապես քրիստոնեական ընտանիքի համար՝ հիմնականում իսլամական երկրում։ Անվտանգության բացակայությունը ստիպեց Բողոս ընտանիքին փախչել։ 65 տարեկանում Սմբատը ընտանիքի հետ որոշեց լքել Իրաքը։

Մեկ տարվա եվրոպական շրջագայություններից հետո 2009 թվականին նրանք տեղափոխվեցին Ալմելո՝ ավելի ապահով կյանք ակնկալելով։ Սակայն Նիդեռլանդներում կյանքն առանց դժվարությունների չեղավ։ Սմբատը առողջական լուրջ խնդիրներ ուներ և երեք ուղեղային արյունահոսությունից հետո մասնակի կաթվածահար էր։ Չնայած դրան, նա միշտ լավատես էր մնում։ Նրան նկարագրում էին որպես բարի և արդար մարդ, ով կյանքի հանդեպ դրական վերաբերմունք ուներ։ Ալմելոյում Սմբատն ու նրա կինը միացան հայկական համայնքին և ստեղծեցին նոր ընկերություններ։ Նրանք հաճախ էին այցելում օրվա զբաղվածության կենտրոնը, որտեղ կապ էին հաստատում իրենց համայնքի այլ մարդկանց հետ։

Ոստիկանության հետաքննություն
Ոստիկանությունը, ինչպես միշտ, հետաքննությունն սկսեց զոհի տանը։ Փորձագետները որոնում էին որևէ վկայություն, որը կարող էր բացահայտել հանցագործին։ Քանի որ տան մուտքի վրա ներխուժման հետքեր չկային, ենթադրվում էր, որ Սմբատն իր մարդասպանին ինքն էր ներս թողել։ Բացի այդ, մարդասպանը տունը թափանցել էր, բայց ոչինչ չէր գողացել։ Ոստիկանությունը ենթադրում էր, որ սա կողոպուտի նպատակով սպանություն չէր։

Տան շրջակայքում հանցագործության գործիքը փնտրելուց հետո ոստիկանությունը հայտնաբերեց մի սև բրդյա գլխարկ՝ սպիտակ ներկի հետքով, որը տիկին Բողոսը չէր ճանաչում։ Գլխարկը ուղարկվեց Նիդեռլանդների դատաբժշկական ինստիտուտ (NFI)՝ հետազոտության, բայց, ցավոք, դա ոչ մի օգտակար արդյունք չտվեց։

Հարևանության հարցում
Չնայած տունը մի փոքր մեկուսացված էր, ոստիկանությունը հույս ուներ, որ ինչ-որ մեկը գուցե ինչ-որ բան տեսել է։ Մի հարևանուհի հայտնել էր, որ ժամը 10:45-ի մոտ բարձր ձայն էր լսել, ինչից հետո ամեն ինչ լռել էր։ Այս ժամն ընդհանուր առմամբ համընկնում էր սպանության ենթադրյալ ժամանակի հետ։ Այդ պահին Սմբատը տանն էր միայնակ. կինը ժամը 10:00-ին հեռացել էր։

Հարևանության հարցման ընթացքում հայտնվեց նաև երիտասարդ, ով փող էր հավաքում Serious Request ակցիայի համար։ Ոստիկանությունը ցանկացավ խոսել նրա հետ՝ պարզելու, արդյոք նա որևէ բան նկատել է։ Երիտասարդը հայտնվեց ոստիկանության խնդրանքով, բայց պարզ չէ, թե դա որևէ արդյունք տվեց։

Վկաները նշում էին, որ մոտ ժամը 10:30-ին տեսել են մի կնոջ՝ փոքր, բաց գույնի մեքենայով, ով կայանել էր մոտակա դպրոցի մոտ և շարժվել դեպի թաղամաս։ Ոստիկանությունը ցանկանում էր խոսել նրա հետ, բայց նրան գտնել չկարողացավ։

Գործիքը հայտնաբերված է
2015 թվականի հունվարին ոստիկանությունը կրկին սկսեց որոնումները։ Հատուկ որոնման ընթացքում դպրոցից ոչ հեռու գտնվող մի թփուտում հայտնաբերվեց դանակ։ NFI-ն եզրակացրեց, որ դա, հավանաբար, մարդասպանության գործիքն էր։

Չնայած դանակի հայտնաբերմանը, հետաքննությունը փակուղի մտավ. հանցագործին բացահայտելու որևէ հետք չգտնվեց։

Չլուծված առեղծված
Չնայած դեպքի շուրջ ուշադրությանը՝ խնդիրը մինչ օրս մնում է չլուծված։ Ոչ մի ապացույց չհուշեց հնարավոր կասկածյալին կամ հանցագործության դրդապատճառին։ Սմբատի ընտանիքը դեռևս փնտրում է պատասխաններ։

Տեղեկություններ և խորհուրդներ
Եթե դուք որևէ տեղեկություն ունեք այս դեպքի մասին, խնդրում ենք կապ հաստատել մեզ հետ։ Ձեր տեղեկությունները կարող են մեծ նշանակություն ունենալ։ Կարող եք կապվել մեր անանուն հուշաթերթի միջոցով։

Arabisch/ عربي

في 19 ديسمبر 2014، اكتشفت السيدة بوغوس اكتشافاً مروعاً. عندما عادت إلى منزلها في مويدرسلوت بمنطقة شيلفهورست في ألميلو بعد زيارة قصيرة لمركز الرعاية النهارية، وجدت زوجها، سمبات البالغ من العمر 74 عامًا، ميتاً على الأرض. كان ملقى في بركة كبيرة من الدماء، وكان من الواضح على الفور أن شيئاً فظيعاً قد حدث. حضرت الشرطة بسرعة إلى الموقع وأكدت أن الرجل المسن قد قُتل بطريقة مروعة، حيث تم قطع حلقه. تسبب هذا الجريمة في حزن لا يوصف لعائلته وصدمة كبيرة بين سكان الحي.

عن سمبات

قضى سمبات الجزء الأكبر من حياته في العراق، حيث كان هو وعائلته من الأقلية المسيحية الأرمنية. مع زوجته وأطفاله الأربعة، عاش حياة ناجحة لسنوات عديدة. كان شريكًا في ملكية مطعم خمس نجوم في بغداد، مما جلب له مكانة مرموقة وازدهاراً مالياً. ومع ذلك، بقيت الحياة في العراق صعبة، خاصة لعائلة مسيحية في بلد يغلب عليه الطابع الإسلامي. دفعت الظروف غير الآمنة عائلة بوغوس في النهاية إلى الفرار. حوالي سن الخامسة والستين، قرر سمبات وعائلته مغادرة العراق.

بعد عام من التنقل في أوروبا، وصلوا في عام 2009 إلى ألميلو، حيث كانوا يأملون في العثور على حياة أكثر أمانًا. ومع ذلك، لم تكن الحياة في هولندا خالية من التحديات. عانى سمبات من مشاكل صحية خطيرة وأصيب بشلل جزئي نتيجة ثلاث جلطات دماغية. على الرغم من ذلك، بقي متفائلاً ونظر دائمًا إلى المستقبل، وفقاً لابنه. وُصف بأنه رجل لطيف وصادق، ظل إيجابياً رغم قيوده الجسدية. وفرّت له عربة التنقل الخاصة به الكثير من السعادة والحرية. في ألميلو، وجد سمبات وزوجته مجتمعاً جديداً من خلال التواصل مع المجتمع الأرمني. كوّنا صداقات جديدة، خاصة عبر مركز الأنشطة النهارية، حيث كانوا يتواصلون بانتظام مع آخرين من مجتمعهم.

التحقيق الجنائي

بدأ تحقيق الشرطة، كما هو متوقع، في منزل الضحية. بحث خبراء الأدلة الجنائية عن أدلة قد تقودهم إلى هوية الجاني. ولأنهم لم يجدوا أي آثار لاقتحام، افترضت الشرطة أن سمبات ربما سمح للجاني بالدخول. مما لفت الانتباه أن القاتل بعد الجريمة فتش المنزل، ولكنه لم يأخذ أي شيء ثمين. لذلك، استبعدت الشرطة أن تكون الجريمة بهدف السرقة.

خارج المنزل، تم البحث بشكل مكثف عن أداة الجريمة. وعلى الرغم من عدم العثور عليها في البداية، اعتقد المحققون أن الجاني استخدم أداة حادة، ربما سكيناً. أثناء التحقيق، استولت الشرطة على قبعة صوفية سوداء غامضة. كانت القبعة تحتوي على بقعة طلاء بيضاء، ولم تكن تحمل أي علامة تجارية، ولم تتعرف عليها السيدة بوغوس. ربما تركها القاتل وراءه. قام المعهد الهولندي للطب الشرعي بفحص القبعة بدقة، لكنها للأسف لم توفر أي خيوط مفيدة.

بحث الجيران

على الرغم من أن المنزل كان نوعاً ما منعزلاً باعتباره منزل زاوية، كانت الشرطة تأمل أن يكون سكان الحي قد رأوا أو سمعوا شيئاً. صرحت إحدى الجيران أنها سمعت صوتاً قوياً حوالي الساعة 10:45، ثم ساد الصمت. هذا الوقت يتطابق مع الوقت المتوقع للجريمة، والذي قدّرته الشرطة بين الساعة 10:00 و11:15. في ذلك الوقت، كان سمبات في المنزل بمفرده؛ كانت زوجته قد غادرت الساعة 10:00 إلى مركز الرعاية النهارية.

خلال تحقيق الجيران، ظهر شاب كان يجمع التبرعات لصالح حملة "سيريوس ريكوست" بالقرب من المنزل. أرادت الشرطة التحدث إليه على أمل أن يكون قد لاحظ شيئاً غير عادي. بعد نداء علني، تقدم هذا الشاب، لكن لا يُعرف ما إذا كانت شهادته قد أدت إلى أي نتائج.

أبلغ شهود آخرون عن رؤية امرأة حوالي الساعة 10:30 بالقرب من موقف السيارات القريب من المنزل. أوقفت سيارتها الصغيرة ذات اللون الفاتح ثم مشت باتجاه الحي أو المدرسة. أرادت الشرطة التحدث إليها كشاهد محتمل، لكنها لم تتمكن من العثور عليها.

العثور على أداة الجريمة

استمر التحقيق حتى العام الجديد. وفي يناير 2015، فتشت فرق مكونة من 24 ضابطاً مرة أخرى المنطقة المحيطة بمنزل عائلة بوغوس. خلال هذا البحث، عُثر على سكين في شجيرات بالقرب من مدرسة على بعد كيلومتر تقريباً. لاحقاً، أكد المعهد الهولندي للطب الشرعي أن السكين هو على الأرجح أداة الجريمة.

على الرغم من أن العثور على السكين كان أمراً مشجعاً في البداية، إلا أنه لم يُحدث أي تقدم في التحقيق. لم تكن هناك أدلة تقود إلى مشتبه بهم.

لا إجابات

رغم الاهتمام الإعلامي، بما في ذلك البرامج التلفزيونية مثل "أوبسبورينغ فيرزوكت" والقنوات الإقليمية مثل RTV Oost، لم يتم تحقيق تقدم في التحقيق. تم تقليص فريق البحث، واضطرت الشرطة إلى الاعتراف بأنها لا تملك أي فكرة عن هوية الشخص الذي قتل الرجل الضعيف البالغ من العمر 74 عاماً بهذه الطريقة البشعة. لم يتم العثور على أي أدلة تشير إلى عداء من العراق، ولا إلى أي نزاعات في دائرة معارف سمبات في هولندا. يبقى الدافع وراء الجريمة لغزاً حتى يومنا هذا.

معلومات ونصائح

رغم مرور أكثر من عشر سنوات على الجريمة الوحشية التي راح ضحيتها سمبات داوود بوغوس، لا تزال القضية غير محلولة. لقد أودى القاتل بحياة هذا الرجل البريء بطريقة باردة ولم يتم القبض عليه حتى الآن. هذا أمر غير مقبول، وتأمل منظمتنا من أجل عائلة بوغوس أن يكون هناك أشخاص يعرفون المزيد. هل أنت واحد منهم؟ إذا كنت تعرف أي شيء، فلا تتردد في مشاركته معنا عبر نموذج الإبلاغ (المجهول). نحن نضمن أن تصل معلوماتك إلى الجهة الصحيحة وسنتعامل معها بجدية في التحقيق. لا تتردد، تواصل معنا الآن وساعدنا في المضي قدماً في هذه القضية.

Na een jaar van omzwervingen door Europa arriveerden ze in 2009 in Almelo, waar ze hoopten op een veiliger bestaan. Het leven in Nederland bleek echter ook niet zonder uitdagingen. Sumbat kampte met ernstige gezondheidsproblemen en raakte gedeeltelijk verlamd door drie hersenbloedingen. Desondanks bleef hij optimistisch en keek hij altijd vooruit, aldus zijn zoon. Hij werd omschreven als een aardige en eerlijke man die ondanks zijn lichamelijke beperkingen positief in het leven stond. Zijn scootmobiel gaf hem bijvoorbeeld veel vreugde en vrijheid. In Almelo vonden Sumbat en zijn vrouw aansluiting bij de Armeense gemeenschap. Ze bouwden nieuwe vriendschappen op, vooral via het activiteitencentrum van de dagbesteding, waar ze regelmatig contact hadden met anderen uit hun gemeenschap.

Politieonderzoek
Het politieonderzoek begon, zoals gebruikelijk, in de woning van het slachtoffer. Forensisch experts zochten naar aanwijzingen die konden leiden naar de identiteit van de dader. Omdat er geen inbraaksporen werden gevonden, ging de recherche ervan uit dat Sumbat zijn moordenaar mogelijk zelf had binnengelaten. Wat opviel, was dat de dader na de moord vermoedelijk door het huis had gesnuffeld, maar niets waardevols had meegenomen. Volgens de politie ging het dus niet om een roofmoord.

Rond de woning werd intensief gezocht naar het moordwapen. Hoewel het niet werd gevonden, vermoedde men dat de dader gebruik had gemaakt van een scherp voorwerp, waarschijnlijk een mes. Tijdens het onderzoek stelde de politie wel een mysterieuze zwarte wollen muts veilig. De muts had een witte verfvlek, was merkloos en werd door mevrouw Boghos niet herkend. Mogelijk had de moordenaar het achtergelaten. Het NFI onderzocht de muts uitgebreid, maar tot teleurstelling van de politie leverde dit geen bruikbare aanknopingspunten op.

Buurtonderzoek
Hoewel de woning enigszins verscholen lag als hoekwoning, hoopte de politie dat buurtbewoners toch iets hadden gezien of gehoord. Een buurvrouw verklaarde dat ze rond 10:45 een harde bons had gehoord, waarna het stil was gebleven. Dit tijdstip kwam overeen met de vermoedelijke tijd van de moord, die door de politie werd geschat tussen 10:00 en 11:15. Op dat moment was Sumbat alleen thuis; zijn echtgenote was om 10:00 uur vertrokken naar de dagbesteding. Tijdens het buurtonderzoek kwam ook een jongeman naar voren die in de buurt aan het collecteren was voor Serious Request. De politie wilde hem graag spreken in de hoop dat hij iets bijzonders had opgemerkt. Na een oproep meldde hij zich, maar het is niet bekend of zijn verklaring iets opleverde.

Daarnaast meldden getuigen dat zij rond 10:30 een vrouw hadden gezien bij de parkeerplaats in de buurt van de woning. Ze had haar kleine, lichtkleurige auto geparkeerd en was daarna richting de woonwijk of school gelopen. De politie wilde haar spreken als mogelijke getuige, maar slaagde er niet in haar te vinden.

Moordwapen gevonden
Het onderzoek ging ook in het nieuwe jaar door. Begin januari 2015 zocht een team van 24 agenten opnieuw in de wijk rond de woning van de familie Boghos. Tijdens deze zoekactie vonden zij in een heg bij een nabijgelegen school, ongeveer een kilometer verderop, een mes. Het NFI concludeerde later dat dit zeer waarschijnlijk het moordwapen was waarmee Sumbat was gedood.

Hoewel de vondst van het mes aanvankelijk hoopvol was, leidde het uiteindelijk tot geen doorbraak in het onderzoek. Er waren geen aanwijzingen die naar een verdachte konden worden herleid.

Geen antwoorden
Ondanks aandacht in de media, onder andere via Opsporing Verzocht en regionale zenders zoals RTV Oost, kwam het onderzoek niet verder. Het team werd afgeschaald en de politie moest erkennen geen idee te hebben wie de kwetsbare, 74-jarige man zo gruwelijk om het leven had gebracht. - Er werden geen aanwijzingen gevonden die wezen op vijandigheid vanuit Irak, noch op conflicten in Sumbats kennissenkring in Nederland. Het motief achter de moord blijft tot op de dag van vandaag een mysterie.


In 2021 liet zoon Anastas een schilderij maken van zijn vader. Het kunstwerk, geschilderd door Zippora Meijer, was opvallend kleurrijk en straalde de positieve en hoopvolle aard van Sumbat uit. In een gesprek met In de Buurt gaf Anastas aan nog altijd graag te willen weten waarom zijn vader vermoord werd.

Informatie en tips
De gruwelijke moord op Sumbat Dawood Boghos is, ondanks het verstrijken van meer dan tien jaar, nog altijd niet opgelost. De dader heeft deze onschuldige man op koelbloedige wijze omgebracht en is tot nu toe niet gepakt. Dit is onacceptabel, en onze stichting hoopt voor de familie Boghos dat er nog mensen zijn die meer weten. Bent u daar één van? Als u ook maar iets weet, aarzel dan niet om dit nu met ons te delen via het (anonieme) tipformulier. Wij zorgen ervoor dat uw informatie op de juiste plek terechtkomt en nemen het serieus in onderzoek. Twijfel niet, kom nu in contact en help ons verder in deze zaak.

Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. oost.nl, tubantia.nl, indebuurt.nl, Opsporing Verzocht etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina

Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.