De cold case van Wendy Hart - Apeldoorn - 14-06-1981

In de vroege zondagochtend van 14 juni 1981 werd een zwaargewond meisje aangetroffen in de Kruizemuntstraat te Apeldoorn. Politieagenten arriveerden nadat zij de melding binnen hadden gekregen van bezorgde buurtbewoners. Na het doorzoeken van haar persoonlijke spullen bleek het te gaan om de 19-jarige Wendy Hart. Het meisje was op steenworp afstand van haar ouderlijk huis ernstig mishandeld door een onbekende man. 

De Apeldoornse werd in de dagen daarna in het Juliana ziekenhuis in coma gehouden vanwege ernstig hersenletsel. Ze had o.a. een scheur in haar schedel, een hersenschudding en een traanbuisbeschadiging. De toestand van Wendy verslechterde helaas al snel, en ze kwam op 19 juni te overlijden.

Over Wendy Hart
Wendy was de oudste dochter van een beroepsofficier bij de intendance (krijgsmacht). Ze had één zusje en woonde nog bij haar ouders thuis aan de Kruizemuntstraat in Apeldoorn. De tamelijk forse jongedame had op school gezeten op de Koninklijke Scholengemeenschap en studeerde daar atheneum. In haar vrije tijd ging ze uit met vriendinnen en hield ze zich o.a. bezig met de Japanse vechtsport karate, waar ze erg behendig in was. 

Politieonderzoek
Omdat Wendy in de eerste instantie nog in leven was richtte de politie haar onderzoek op een onbekende mishandelaar. Er werd daarbij gesproken over een mislukte aanranding. In de hoop er achter te komen wat er was gebeurd spraken agenten met familie-leden van het slachtoffer, maar vooral ook met zo'n 2000 jeugdigen. 

Uit verklaringen bleek Wendy die zaterdagavond met vriendinnen op pad te zijn geweest, en had ze daarbij diverse examenfeestjes bijgewoond. Ze was o.a. met een groepje van vijf meiden naar het Orpheus-theater geweest om een Jazz voorstelling te zien, en bezocht daarna nog een aantal kroegen. Volgens haar moeder was Wendy rond 02:30 weer naar huis gefietst. Precies een uur later zagen medescholieren haar in haar eentje fietsen langs de Generaal van den Heydenlaan. Een bewoner van de Kruizemuntstraat verklaarde de politie rond 03:35 stemmen te hebben gehoord op een pad naast zijn woning, waarbij een vrouwenstem riep: 'Als je dat wilt zal ik je even helpen!'. De politie vermoed dat dit de stem van Wendy was, die haar belager waarschuwde te stoppen met de aanranding. 

Twee bewoners van de Kruizemuntstraat waren uiteindelijk op de geluiden afgegaan, en troffen de 19-jarige zwaargewond aan in het steegje. Ze konden nog net een man haastig zien wegfietsen. Deze getuigen belden vervolgens de politie. 

Uit het sporenonderzoek kon worden aangenomen dat de belager Wendy van haar fiets af had gesleurd. De politie vermoedde dat de dader de scholiere op zijn eigen fiets was achtervolgt voordat hij vlak bij haar ouderlijke woning toesloeg. Er werd in de krant om tips en informatie gevraagd. De politie ging in de eerste instantie uit van een dader van tussen de 30 en 40 jaar oud, die in het bezit was van een korte jas. 

Overlijden Wendy
Vijf dagen na de gruwelijke mishandeling overleed Wendy in het ziekenhuis aan haar verwondingen. Het onderzoeksteam kreeg door deze tragische wending meteen versterking en werd uitgebreid naar dertig rechercheurs. Sectie op het lichaam stelde vast dat Wendy met een stomp voorwerp ernstig hersenletsel was toegebracht. Diverse verwondingen op haar lichaam toonden tevens aan dat er een flinke worsteling had plaatsgevonden. Vermoedelijk had ze de belager dankzij haar gevolgde karatelessen ook een aantal verwondingen kunnen toebrengen.

Arrestatie verdachte
Dankzij de oproepen van de politie in de krant waren er in de dagen na de mishandeling rond de honderd tips binnengekomen. Op 19 juni 1981, een paar uur na de dood van Wendy, arresteerde de politie op grond van de verkregen informatie een verdachte. Het betrof de 19-jarige Robbie B., die in zijn ouderlijk huis werd aangehouden. 

B. was op dat moment dienstplichtig militair in Wezep, woonde in dezelfde wijk, en had jarenlang op dezelfde school als Wendy gezeten. Er kon vanuit worden gegaan dat de twee elkaar kenden. Volgens buurtbewoners was Robbie een moeilijk opvoedbare jongen, die het atheneum dan ook vroegtijdig had verlaten. Bij zijn arrestatie had de jongen talloze verwondingen aan zijn gezicht en op zijn lichaam. De recherche vermoedde dat hij deze had opgelopen in de worsteling met Wendy. 

Tijdens een huiszoeking in de woning van B. troffen rechercheurs kleding van de verdachte aan met bloedsporen erop. Daarop zat tevens een lange rode haar (Wendy had rode haren). Het bewijsmateriaal werd naar het Gerechtelijk Laboratorium in Rijswijk gestuurd voor onderzoek. 

De politie liet de twee buurtbewoners die de dader die avond vaag hadden gezien onder hypnose verhoren. Het speciale getuigenverhoor werd gedaan in de hoop op nieuwe aanwijzingen over de dader. De twee getuigen herinnerden zich tijden de hypnose dat de onbekende man waarschijnlijk op een sportfiets had gezeten. Uit onderzoek bleek daarna dat Robbie B. over zo'n type fiets beschikte. De politie liet deze fiets samen met een aantal tegels uit de steeg waar de mishandeling had plaatsgevonden ook onderzoeken in Rijswijk.

Het rechercheteam liet in het onderzoek naar B. een reconstructie van het drama houden op de plek van het misdrijf. Opmerkelijk was daarbij dat Robbie zonder aarzeling precies naar de plek van de mishandeling liep, terwijl hij eerder juist zei dat hij nog nooit in de steeg was geweest. 

Alles bij elkaar opgeteld was de politie vrij zeker van haar zaak. Robbie had een nogal ongeloofwaardig en warrig alibi, had vele verwondingen bij zijn arrestatie, was tijdens de reconstructie direct naar de plaats van de mishandeling gelopen, was in bezit van een sportfiets, was diezelfde avond in het zelfde gebied wezen stappen, had bebloede kledingstukken in huis, én kende Wendy vermoedelijk van school. Het was zelfs bijna zeker dat hij en Wendy uitvoerig met elkaar hadden staan praten in het Orpheus-theater. Volgens de recherche kon het haast niet anders dan dat dit de dader was. 

Ontlastende feiten Robbie B.
B. ontkende echter vanaf het begin af aan ook maar iets met de doodslag te maken te hebben gehad. Hij had zijn verwondingen naar eigen zeggen opgelopen toen hij diezelfde avond zelf door iemand was mishandeld. Daarbij was er zelfs een sigarettenpeuk op zijn rechterhand uitgedrukt, zo stelde hij. Robbie had inderdaad een brandwond op zijn hand, en op de aangewezen plek werd inderdaad een uitgedrukt sigarettenpeukje aangetroffen. 

De resultaten uit het Gerechtelijk Laboratorium waren ook in het voordeel van B. Het bloed dat op zijn kleding was gevonden bleek van de jongen zelf te zijn, en de rode haar was zeer waarschijnlijk van zijn vriendin, die ook rode haren had. 

Inspecteur J. L. C. van Noort van het rechercheteam zei desondanks vrij zeker te zijn van de zaak, en stelde genoeg bewijslast te hebben om Robbie B. te kunnen laten veroordelen.

Vrijlating verdachte
Auditeur-militair Visser gaf op 6 juli echter de opdracht om de dienstplichtige militair B. weer op vrije voeten te stellen. Na zeven-tien dagen voorarrest kwam Robbie vrij wegens gebrek aan voldoende zware bewijslast. Het hoofd van de recherche gaf aan zeer teleurgesteld te zijn in de beslissing, en zei met vastberadenheid door te gaan met het onderzoek. Hij zei Robbie B. nog steeds als hoofdverdachte te zien. B. emigreerde vrij snel na de vrijlating naar het buitenland. 

Arrestatie Belg
Op 17 juli 1981 arresteerde de politie een Belg uit Brugge wegens de moord op Wendy Hart. De 18-jarige R.J.M.A was eerder opgepakt nadat hij was betrapt een meisje bij haar keel te hebben gegrepen. De Belg werd ook verdacht van diefstallen in diverse plaatsen van Nederland. Vijf dagen later kwam vast te staan dat hij de dader niet kon zijn geweest. De Belg was ten tijde van de mishandeling helemaal niet in Apeldoorn.

Informatie en tips
De moord op Wendy Hart is tot op heden niet opgelost, en inmiddels juridisch gezien verjaard. Toch hebben haar nabestaanden recht op antwoorden. Waarom moest de scholiere dood en wie is er verantwoordelijk voor het gruwelijke misdrijf? Weet u misschien iets over deze zaak? Heeft u ooit wat gehoord van iemand, of wellicht zelf iets gezien? Laat het dan alstublieft nu weten. Twijfel niet en kom me uw informatie naar voren.

Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.

U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.

Help mee en deel deze zaak. Vooral ook als u in de buurt van Apeldoorn woont. Dank u wel.

Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC  etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina

Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.