De cold case vermissing van Willemijntje van der Meer - Amsterdam - 02-01-1978
Op 2 januari 1978 liet de 37-jarige Willemijn van der Meer haar zes jonge kinderen in de namiddag weten even weg te gaan om ergens geld te lenen. Ze keerde echter niet meer naar huis terug en werd de volgende dag daarom als vermist opgegeven. De politie had in de eerste instantie niet zo'n haast en vermoedde dat ze wel weer zou terug-keren. Dat gebeurde niet. Willemijntje kwam nooit meer thuis.
Haar kinderen bleven achter met veel vragen. Had iemand haar iets aangedaan, of had ze zichzelf van het leven beroofd? Of leefde ze nog en was ze ergens anders een heel nieuw leven begonnen? Na meer dan vijfenveertig jaar zijn deze vragen nog steeds onbeantwoord.
Op de vlucht geslagen?
Willemijn van der Meer had volgens de politie en haar achtergebleven familie een reden om vrijwillig te verdwijnen, of zelfs om te vluchten. Het huwelijk met haar Surinaamse echtgenoot Mohammad was namelijk erg slecht, en de moeder van zes had reeds aangekondigd te willen scheiden. Ze had al diverse keren met haar kinderen moeten onderduiken in een blijf-van-mijn-lijf-huis omdat het er thuis aan de Gilles van Ledenberchstraat 47-3 in Amsterdam-West zo heftig aan toe ging. Bovendien had het echtpaar grote geldzorgen, en moesten ze weleens geld van mensen lenen om het gezin te kunnen voorzien van de basis-behoeften.
Het feit dat Willemijn volgens haar kinderen kort voor haar vermissing al een tijdje op zoek was naar haar paspoort speelde het scenario dat ze vrijwillig was verdwenen in de hand. Hoewel veel in die richting wees was er ook grote twijfel. Welke moeder liet immers haar jonge kinderen in de steek?
Vreemde mannen
Een aantal weken na de vermissing vond er iets opmerkelijks plaats toen er opeens twee onbekende mannen voor de deur stonden bij de achtergebleven familie. De heren vroegen om de fotoalbums van Willemijntje. Omdat de familieleden dachten dat het duo van de recherche was zochten ze de albums bij elkaar en gaven die aan hen mee. De heren bleken echter helemaal niet van de politie te zijn, en de fotoalbums werden nooit meer teruggevonden. De identiteit van de twee mannen is nooit achterhaald.
Cold case zaak
Het onderzoek naar de vermissing van Willemijntje kwam al gauw tot stilstand. Ze was onvindbaar en er leidde geen enkel spoor terug naar haar mogelijke verblijfplaats of een misdrijfscenario. Het dossier kwam onopgelost in de archieflade terecht.
Doorbraak
Tot er op 3 augustus 2019 door de media van een doorbraak werd gesproken. Onderzoekers in Amerika hadden het lichaam van een vrouw uit haar graf opgegraven voor een hernieuwd onderzoek naar o.a. haar identiteit. De vrouw was in 1986 dood gevonden in een waterplas onder een brug in Saline County (Texas). Het lichaam was destijds zwaar toegetakeld. Omdat haar identiteit in 1986 niet kon worden vastgesteld kreeg ze de naam 'Miss Molly', en werd ze anoniem begraven. Het misdrijf bleef al die tijd onopgelost. Luitenant-sheriff Mike Smith gaf echter niet op en deed jarenlang onderzoek naar het lot van de vermoorde vrouw.
Miss Molly had bij het aantreffen van haar lichaam Europese kledij aan. Haar trainingsbroek was namelijk uit Duitsland afkomstig en haar beha uit Frankrijk. Het zorgde bij de Amerikanen voor het vermoeden dat het om een vrouw ging uit een Europees land.
Haar uiterlijke kenmerken werden daarom vergeleken met dat van diverse vermiste vrouwen uit Europa, en daar bleven uiteindelijk twee Nederlandse dames van over. De in 1982 vermiste Anna Neeft en Willemijntje van der Meer. Een opmerkelijk feit was dat het slachtoffer dat in Amerika was gevonden was geopereerd aan haar onderbuik, en dat bij Willemijn haar baarmoeder was verwijderd. Een mogelijke overeenkomst dus. Er brak een spannende periode aan voor de achterblijvers, waarin zij alleen maar tussen hoop en vrees konden leven.
Een jaar later, op 12 augustus 2020, werd bekendgemaakt dat het was komen vast te staan dat het in 1986 aangetroffen lichaam niet van Willemijn van der Meer noch van Anna Neeft was. Het cold case team was in de tussentijd ook niet tot nieuwe aanwijzingen gekomen, en het onderzoek naar de vermissing kwam uiteindelijk opnieuw tot stilstand,
Informatie en tips
De kinderen van Willemijntje zijn allemaal goed terechtgekomen bij pleeggezinnen. Ze vragen zich met z'n allen nog steeds af wat er al die jaren geleden toch is gebeurd met hun moeder. Leeft ze nog? Koos ze zelf voor een nieuw leven, of werd ze slachtoffer van een misdrijf? Op deze vragen willen de achterblijvers nog steeds graag antwoord.
Weet u iets over wat er met Willemijntje is gebeurd? Heeft u wel eens iets gehoord, of van haarzelf vernomen? Laat het dan nu weten. Ook als u Willemijn zelf bent, geef uw kinderen alstublieft nu de antwoorden waar zij om vragen.
Neemt u (anoniem) contact op met onze redactie.
Wij nemen zorgvuldig de tijd voor uw informatie en zorgen er op betrouwbare wijze voor dat het op de juiste plek terecht komt. U kunt uw verhaal kwijt via onderstaand formulier. Blijft u graag anoniem? Laat dan de contactgegevens-velden leeg.
U kunt ook e-mailen naar info@coldcasezaken.nl.
Help mee en deel deze zaak met uw socials
Stichting Coldcasezaken maakt gebruik van informatie uit open bronnen en onze pagina's zijn meestal een mix van (nieuws)berichten die wij zo veel mogelijk in onze eigen woorden vormgeven op de website. We maken vaak gebruik van artikelen uit nationale kranten(archieven) van o.a. De Telegraaf, het AD, Trouw, De Volkskrant, het Parool, NRC etc. Voor een complete lijst van onze bronnen verwijzen wij u graag naar deze pagina
Indien u van mening bent dat er teksten of afbeeldingen in strijd zijn met het intellectueel eigendom dan verzoeken wij u om contact op te nemen. Op geen enkele wijze wordt door ons platform bewust onrechtmatig gebruik gemaakt van het intellectueel eigendom van anderen en betrachten wij uiterste zorgvuldigheid. De stichting is een non-profit organisatie en leunt volledig op vrijwilligers.